De eilandengroep ten oosten van het vasteland, ten oosten van Athene, wordt de Cycladen genoemd. Deze groep bestaat uit zo’n 220 eilanden en eilandjes waarvan Andros het meest noordelijk gelegen is. Zoals iedere eilandengroep hebben ook de Cycladen hun eigen karakter. De witte huisjes met blauwe deuren en luiken zijn hier sterker vertegenwoordigd dan waar ook in Griekenland.

De naam Cycladen is afgeleid van Kyklos, wat in het Grieks cirkel betekent. Alle Cycladische eilanden zijn in een soort van cirkel rondom het eiland Dilos gelegen, wat in de Oudheid hét centrum van het Griekse heiligdom was. De goden Apollo en Artemis zijn volgens de Griekse mythologie op dit eiland geboren. Nog steeds is dit eiland een groot openlucht museum. Maar daarover later meer. Overigens komt ook de naam van het eiland voort uit de Griekse mythologie. Het eiland zou vernoemd zijn naar de kleinzoon van Apollo, Andros of Andréas.

Zoals gezegd is Andros het meest noordelijke eiland van de Cycladen. Tevens ook een van de meest groene en begroeide eilanden van deze groep. De meeste Cycladische eilanden zijn kaal en rotsachtig, terwijl twee van de eilanden, te weten Milos en Santorini, vulkaaneilanden zijn. Maar Andros kent dus een rijke vegetatie en slechts de toppen zijn onbegroeid. De tocht met de ferryboot langs de kust doet anders vermoeden, maar wanneer men het eiland betreedt, valt de vegetatie direct in het oog. Met een oppervlakte van 374 km² is Andros het tweede grootste eiland van de Cycladen. En we kunnen stellen dat al deze vierkante kilometers de moeite waard zijn.

Het eiland van de bronnen

Andros is een bergachtig eiland. Er zijn vier hoogtes te onderscheiden die zich langs de verticale as van het eiland schakeren. De hoogste top is Profítis Ilias met 997 meter en steekt vanaf het midden van het eiland trots zijn kop de hoogte in. Het eiland is gezegend met groene hellingen vol fruit- en olijfbomen, watervallen, bergstromen en een oneindig aantal bronnen met water van hoge kwaliteit. Men zegt wel dat op Andros het meest zuivere water uit de bronnen uit de aarde omhoog komt. Op diverse plaatsen zijn tappunten en velen vullen hun flessen met dit water of drinken een slok en wassen hun handen en gezicht ermee. Overigens wordt dit water ook gebotteld en in heel Griekenland op de markt gebracht. De lokale bevolking van Andros is vaderlandslievend genoeg om alleen dit water te serveren in de lokale tavernes. En geef hen eens ongelijk.

Vanwege de bodemgesteldheid van Andros is het eiland een botanisch paradijs. Met name het oosten is rijk bedeeld met een gevarieerde plantengroei. Vanwege de vele bronnen op dit deel van het eiland, heeft de weelderige flora hier ongekende vormen aangenomen. In de dalen van de valleien zijn het vooral de bomen van appels, vijgen, amandelen, olijven en de moerbei die de boventoon voeren. Tegen de berghellingen zijn er ook oleanders, cipressen en populieren te zien. Op de toppen zijn het veelal struiken en heesters die groeien en zijn ook delen onbegroeid ten gevolge van de rotsachtige ondergrond en de meltemi. Ook bloemen laten zich veelvuldig zien op Andros. Wilde orchideeën, anemonen, klaprozen en irissen strijden om wie de mooiste is. Enkele zeldzame plantensoorten komen in het bijzonder voor op de hellingen van de berg Pétalo zoals bepaalde anjersoorten en sneeuwklokjes die zelfs alleen op Andros en Tinos, het eiland ten zuiden van Andros gelegen, voorkomen.

De kustlijn is rotsachtig en steeds onderbroken door prachtige stranden, soms in verscholen baaien. Die aan de westkust zijn gemakkelijk bereikbaar en bieden menig zonaanbidder een aangenaam verblijf. De kust aan de oostkant kent hoge kliffen. Ook daar zijn tussen de rotsen kleine en beschutte baaien, echter zijn deze niet allemaal met de auto bereikbaar. Een aantal ervan zijn alleen vanaf zee toegankelijk en anderen moeten te voet benaderd worden. Andros kent enkele stranden die met de Blue Flag gewaardeerd zijn. Dit zijn de stranden van Batsí, Psíli of Chrissi Ammos en Agios Petros. Maar ook andere stranden zijn de moeite meer dan waard. We noemen hier Fellos aan de westkust of Ormos aan oostkant van Andros, waar vooral windsurfers hun hart op kunnen halen. De bekende stranden zijn voorzien van parasols en ligbedjes, maar er is ook een groot aantal dat de ongerepte en wilde schoonheid tentoonspreidt. In alle gevallen geldt dat een duik in het heldere en verfrissende water een mens herboren laat voelen.

Verspreid over het eiland zijn enkele duiventillen. Deze zijn op een speciale manier gebouwd en op het ernaast gelegen Tinos komen ze nog vaker voor. Maar ook op Andros zijn ze een veelgezien bouwwerk. Echter in een minder gecultiveerde vorm.