Skopelos heeft een oppervlakte van 97 km2 en de grootste lengte van noordwest naar zuidoost is slechts 17 kilometer. De meeste bewoners wonen in de hoofdstad Skopelos-stad terwijl de rest verspreid over het eiland en in de dorpen Glóssa met de haven Loutráki en Èlios wonen. De bewoners van het eiland zijn zeer gastvrij en geven veel om hun eiland. Folklore en traditie worden tot op de dag van vandaag in ere gehouden.

De mensen houden zich nog steeds bezig met traditionele beroepen zoals de fruitteelt, vooral de pruimen afkomstig van Skopelos hebben een goede naam, scheepsbouwers van kaïks, houtbewerkers en keramiekkunstenaars. Gedurende de zomermaanden en tijdens kerkelijke feestdagen wordt de traditionele eilandmuziek veelvuldig ten gehore gebracht.

Van heel hoge bergen is op Skopelos geen sprake. Toch is er redelijk wat hoogteverschil. Het binnenland is praktisch niet toegankelijk en de dorpen bevinden zich voornamelijk aan de kust. In het noordwesten domineert de berg Délfi met een top van 660 meter het gebied. Terwijl in het zuidoosten de berg Palóuki met een top van 546 meter de scepter zwaait. In het noorden en noordoosten van het eiland is de kust vrij ruig met rotspartijen en immense dieptes. Het zuiden en zuidwesten zijn veel lieflijker en hier zijn vele mooie baaien en stranden.

Het grootste gedeelte van het eiland bestaat uit bossen van pijnbomen, eiken en platanen die vaak tot aan de kust reiken en hierdoor de baaien een schitterende aanblik geven. Voor wandelaars is het eiland een waar paradijs. Het binnenland van Skopelos heeft een veelvoud van ezelpaden die door smalle kloven gaan, langs vredige kapelletjes leiden en die vaak een onverwacht mooi uitzicht geven. In een wandeling kan men zowel door de majestueuze bergen als door valleien met amandel-, pruimen-, walnoot-, kastanje- en olijfbomen lopen. Men komt langs waterbronnen, uitgestrekte pijnboombossen en een vriendelijke boer met zijn ezel of een geitenhoeder met z’n kudde.