Mylopotamos (watervallen)

Tot 2004 was de streek ten noordwesten van Mylopotamos door een zeer klein aantal bewoners van Kythira bezocht. Dit kwam voornamelijk doordat de paden naar deze watermolens overwoekerd waren geraakt. Hierdoor was het gebied vrijwel ontoegankelijk. Alleen via een moeilijk begaanbaar pad kon je slechts bij één van de laatste molenruïnes komen. Een plek met helder en koel water, twee oude bruggetjes verscholen in het groen en natuurlijk de resten van wat ooit een watermolen is geweest.

De gemeente heeft geld beschikbaar gesteld om de paden langs de beek schoon te maken en dit bijzondere gebied open te stellen. In de winter van 2004 is men begonnen met de werkzaamheden en iedere maand was er meer te zien.

Door de kloof, die min of meer bij Mylopotamos begint, stroomt een beek die al snel stroomafwaarts gaat waar de beroemde waterval ‘Fonissa’ uit ontstaan. De beek gaat verder door de ‘Kako Lagadi’ en mondt uit bij de kust in de baai van Kalami. Langs deze beek hebben vroeger stroomafwaarts in totaal 23 watermolens gestaan, die tot vlak na de Tweede Wereldoorlog gefunctioneerd hebben en van economisch belang waren voor de Kythiraanse gemeenschap. Niet alleen bij Mylopotamos, maar ook ten westen van Petroune (de Ocheles) en ten zuidwesten van Logothetianika, blijken dergelijke molengebieden te zijn geweest.

Een Griek, die tot 1978 in Mylopótamos gewoond heeft, heeft zich ten doel gesteld om één van de oude watermolens te restaureren. Zijn opa was molenaar en als kleinzoon hielp hij dagelijks bij het schoonmaken van de watergoten. Ieder jaar weer bouwden ze in het voorjaar op een aantal plaatsen in de beek waterdammen. Via deze dammen werd het water door goten naar de molens geleid. Het water zette de horizontale raderen en vervolgens de molenstenen in werking zodat het graan uit de omgeving gemalen kon worden.

De Griekse kleinzoon is er trots op om te kunnen vertellen dat alle 23 molens gebruik maakten van één en dezelfde waterstroom. Een goed uitgedacht systeem. En niet alleen de molenstenen draaiden op dit water, het water werd ook gebruikt om de tuinen en akkertjes te irrigeren.

Ook al is het gebied nu toegankelijk dan een aantal jaren geleden, de paden zijn nog altijd niet echt makkelijk te belopen. Wilt u de watermolens bezoeken? Vraagt u bij uw reisleiding naar de mogelijkheden. U kunt met de auto ook bij het eerste gedeelte van de watermolens komen.