De geschiedenis van Milos
Er zijn tekenen van leven gevonden op Milos die teruggaan tot 7000 v.Chr.. Het eiland maakte een snellere ontwikkeling door dan de omliggende eilanden vanwege de aanwezigheid van lavaglas obsidaan. Hiervan produceerden de bewoners behalve wapens, ook decoratieve voorwerpen. Deze zijn teruggevonden op Kreta, de Peloponnesos, Cyprus en in Egypte. Hierdoor neemt men aan dat deze geëxporteerd zijn vanuit Milos.
Bronzen tijdperk
In het Bronzen tijdperk (2800-11 v.Chr.) werd Milos het centrum van de Cycladen. De belangrijkste plaats was Filakopi, aan de noordoostkust van Milos, dichtbij het huidige Pollonia. Uiteindelijk is de stad verlaten in 100 v.Chr. Ruïnes zijn aan het licht gebracht rond 1900 door twee Engelse archeologen. Restanten uit die tijd zijn te zien in de Archeologische musea van Milos en Athene.
De Dorianen
De Dorianen, afkomstig uit Sparta, vestigden zich op Milos en stichten een stad in de buurt van het huidige Klima. Na verloop van tijd vermengden de twee volkeren zich, en werden alle bewoners van het eiland als Dorinanen beschouwd. Milos maakte in de Antieke tijd zware tijden door, door mee te vechten met de Atheners in verschillende oorlogen tegen de Perzen. Tijdens de oorlog met de Peloponnesos probeerden zij neutraal te blijven om zo hun zelfstandigheid te bewaren. In deze tijd ontwikkelden zij zich wel sterk op artistiek vlak. De amfora’s van Milos zijn daar onder andere een resultaat van. Deze zijn van hoge kwaliteit en rijk gedecoreerd.
Het Romeinse tijdperk
In het Romeinse tijdperk was het redelijk rustig op Milos. De handel in mineralen bracht de bewoners rijkdom. Het amfitheater in de buurt van Plaka dateert uit deze tijd. Het christelijke geloof verspreide zich in een hoog tempo. De doden werden begraven in catacomben. Deze zijn nog steeds te bezichtigen in de buurt van het huidige Tripiti.
De middeleeuwen
In de middeleeuwen behoorde Milos tot het Byzantijnse Rijk. In 1566 werd dit overgenomen door de Turken. Milos was semi-autonoom en dienden derhalve hoge belastingen af te dragen aan het sultan. Giorgos Kapsis, een piraat uit de omgeving, kwam in 1675 op Milos. Hij was sterk tegen het Turkse regiem en hielp de bewoners van Milos in hun verzet. De bewoners noemden hem hun koning. Na twee jaar arresteerden de Turken hem en werd hij publiekelijk opgehangen in Constantinopel.
Eerste en de Tweede Wereldoorlog
Gedurende de Eerste Wereldoorlog werd Milos door Engeland en Frankrijk gebruikt als marinebasis. Tijdens de geforceerde, grote verhuizing van de Griekse minderheid in Turkije terug naar Griekenland, was Milos een van de eilanden waar veel vluchtelingen terecht kwamen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bezetten de Duitsers het eiland in 1941 en pas in mei 1945 konden de Grieken hun eigen vlag weer hijsen.
Zoals op veel Griekse eilanden het geval, trokken na WOII veel van de bewoners naar de stad of het buitenland. Door de komst van het toerisme leefde het eiland weer op en hebben de bewoners een gezonde ontwikkeling doorgemaakt. Gelukkig is het eiland verre van overstroomd door het toerisme, waardoor het eiland haar authentieke waardigheid heeft weten te behouden.