Chorta, de groente van moeder natuur
In de afgelopen 3500 jaar van civilisatie in het gezegende, mediterrane gebied van onder andere Griekenland, heeft zich een voedseltraditie ontwikkeld, gebaseerd op het gebruik van de rijke fauna van het land. Levend in de natuur was men letterlijk omgeven door zijn eten en het enige wat men hoefde te doen, was verzamelen. Wilde groenten, wortels, kruiden, fruit met zorg geplukt en met wijsheid gekookt. Het zorgde voor een uitstekende gezondheid, vitaliteit en een heerlijke smaak.
De inmenging van de mens was beperkt tot het planten en het verzorgen van de grond en de kleine hoeveelheid dieren. Zo kon hij voorzien in zijn levensbehoeften. De meeste producten werden vers gegeten en sommigen werden geconserveerd door drogen of inzouten. Ondanks dat onze voorouders niet op de hoogte waren van culinaire bereidingswijze of wetenschappelijke termen, zij slaagden er altijd in zelfs met beperkte middelen in tijden van oorlog en andere tegenslagen, de lekkerste maaltijden op tafel te zetten. Hun kennis was en is nog steeds, gebaseerd op de overlevering sinds generaties.
Het risico om deze kennis te verliezen ligt op de loer. De moderne mens is niet meer geïnteresseerd in de herkomst van de ingrediënten, laat staan om ze zelf in de natuur te vergaren. Gelukkig dat op de eilanden en op het platteland deze kunst nog steeds in stand wordt gehouden en doorgegeven aan de kinderen. De variatie en de kwantiteit is nog steeds gelijk aan vroeger jaren.
Chórta is er in verschillende soorten en zelfs de smaak van een bepaalde soort verschilt per regio, zelfs per dorp. Dit is te wijten aan de invloed van externe factoren als aarde, hoeveelheid regen of water en zon. Doordat de groenten in het wild groeien, is de toevoeging van chemicaliën zelden het geval. Daar waar dit toch het geval is, vormt het tevens de grootste bedreiging voor het voortbestaan ervan. Het verlies van kennis hoe deze groenten te vinden, te plukken en te bewaren draagt ook bij aan het uitsterven van het gebruik ervan. De kunst van het vinden, verzamelen en bewaren mag niet verloren gaan.
De chórta wordt geplukt in de late middag. In de ochtend en vroege middag heeft de plant zo de gelegenheid onder invloed van water en zon mineralen te verzamelen die smaakbepalend zijn. Uiteraard zijn plekken niet te dicht bij de weg of in de buurt van fabrieken te prefereren. Chorta wordt voornamelijk gekookt opgediend of verwerkt in bepaalde gerechten.
Gastronomie is een samenvoeging van ‘gastra’ wat maag betekent en ‘nomía’ wat wet betekent. Dus feitelijk wet van de maag. Het is verwonderlijk dat tegenwoordig deze term gebruikt wordt voor het beschrijven van bepaalde technieken om eten te bereiden met als doel nieuwe smaken te creëren. De moderne mens is zo verslaafd geraakt aan nieuwe smaken dat de authentieke smaken uit de natuur verloren zijn gegaan. Chórta is een van de ingrediënten met zo’n typisch, natuurlijke smaak.
Gekookte chórta
De gele blaadjes worden verwijderd. De blaadjes worden geplukt en niet uit de grond getrokken overigens. Stel dat er zich toch een wortel aan het steeltje bevindt, dan worden ook deze verwijderd. De chórta wordt verschillende keren gewassen met ijskoud water om alle zand en viezigheid te verwijderen. In een pan met ruim water worden de groenten in plusminus 10 minuten gekookt. Deze wordt overgoten met olijfolie en citroensap opgediend en lauwwarm gegeten. Heerlijk met wat feta ernaast overigens.
Risotto met chorta
Ingrediënten
2 kg chorta
4 tenen verse knoflook
2 uien
Peterselie
1 kopje olijfolie
½ kop tomatenpuree
1 kop risotto rijst
Peper en zout naar smaak
Bereidingswijze
De chorta schoonmaken met koud, stromend water en vervolgens in stukjes hakken. In een pan net onder water zetten en dat 5 minuten koken. In een vergiet uit laten lekken en het kookwater opvangen. De uien snipperen en met de knoflook, de rijst, de peterselie en de olijfolie laten smoren. Tevens het kookwater hieraan toevoegen plus peper en zout naar smaak. Op een laag vuur laten garen. Als de rijst bijna gaar is de chorta toevoegen en nog even mee laten warmen. Dit gerecht wordt gegeten met gebakken aardappelen en warm, versgebakken dorpsbrood.
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
