De oogst van Pilion
Mijn naam is Savvas en ik woon in een van de bergdorpen in Pilion. In oktober is het hier een drukte van belang; de olijvenpluk begint. Een belangrijk moment van het jaar voor de Grieken, ook hier in Pilion. Ross Holidays had voor de gasten gedurende de laatste week van dit seizoen (2022) een gratis excursie van 2 dagen georganiseerd om dit persoonlijk mee te maken. Zo werd ik geholpen met de pluk door deze gasten en hadden we samen een fantastische ervaring. Het was een week om nooit te vergeten, en daar vertel ik u graag over.
Mijn liefde voor Pilion kent geen grenzen. Als ik met gasten in de natuur van Pilion sta, het maakt niet uit hoe vaak ik dat al gedaan heb, dan deel ik het liefst alles wat ik weet. De oude verhalen heb ik geleerd van een gepensioneerde hoogleraar in geschiedenis die ik enkele jaren geleden in een kafenion in het dorp Milies ontmoette.
Pok pok pok
Donderdagochtend nam ik de gasten mee naar de olijfgaard. Ik weet niet of u hetzelfde voelt wanneer u naar een olijfgaard kijkt, maar ik krijg een warm gevoel van innerlijke rust wanneer ik daar ben. Die plaatsen hebben een bijzondere uitstraling, het zonlicht schijnt door de bladeren van de olijfbomen en zorgt voor een magisch schouwspel. Rustig ging ik onder een van de bomen zitten en vertelde met plezier mijn verhaal, het verhaal van de olijf. Over de olijf in de oudheid, de bomen, het telen, het persen en de verschillende soorten olijfolie.
De olijfgaard is gelegen in Kala Nera, een gezellige badplaats waar de mensen de waarde voor ambachten nog steeds koesteren. Het oogsten van olijven gaat anders dan het plukken van fruit. De olijven worden met lange stokken uit de boom geslagen. Ze vallen vervolgens op de zachte netten die uitgespreid zijn onder de bomen. Pok, pok, pok … Het geluid klinkt voor mij als muziek in de oren en neemt mij even mee terug naar vroeger, toen ik als kleine Savvas van mijn ouders thuis moest helpen met het oogsten. Iets wat ik vroeger als kind helemaal niet met plezier deed, maar waar ik nu met een warme blik op terugkijk.
De gasten waren direct enthousiast en deden bijzonder hun best met het uit de bomen slaan van de olijven ze vervolgens verzamelen. Tijdens het plukken merkte ik dat er iets gebeurde: de gasten begonnen elkaar beter te leren kennen en echt samen te werken. Dat stemde mij ontzettend tevreden, om hen zo samen en eensgezind bezig te zien. Het is iets wat ik heel vaak bij excursies zie gebeuren; er ontstaat een saamhorigheidsgevoel. En dat is ook wat altijd gebeurt tijdens de olijvenoogst in Griekenland, het brengt mensen samen en creëert nieuwe vriendschappen. Toen bij de olijfpers de tsipouro tevoorschijn werd gehaald, werd dit gevoel alleen nog maar versterkt. We zijn in Griekenland!
Op de Griekse manier werd een hele mooie dag gezamenlijk afgesloten: hard werken en dan samen eten, lachen en verhalen vertellen. Voldaan keerden de gasten met een flesje geurige olijfolie terug naar hun vakantiewoning.
Koekje van eigen deeg
De tweede dag nam ik de gasten mee naar de berg Pilion. Deze excursie doe ik normaal gesproken iedere zaterdag met de gasten van Ross Holidays van Pilion, maar ditmaal volgens een aangepaste versie. Het is een excursie die gaat over het mooiste schiereiland van Griekenland, het kleurrijke Pilion. Het verhaal van dit gebied vanaf het jaar 1821 tot vandaag. Hoe het werd bewoond, en hoe dit de lokale architectuur en volkskunst beïnvloedde. Natuurlijk vertel ik ook over 'onze' bijzondere trein en hoe de komst hiervan het leven van de mensen en de dorpen voor altijd veranderde. Eveneens brachten we een bezoek aan de unieke, kleine kerk van Milies, de bibliotheek, en dronken we gezamenlijk koffie op het plein. Ik ben altijd weer verrast hoeveel interesse onze gasten hebben in onze leefwijze en geschiedenis. Vervolgens gingen we samen naar de vrouwencoöperatie in Vizitsa. Hier worden de oude recepten in leven gehouden en overgedragen aan een volgende generatie. Onze gasten zijn hier zelf koekjes gaan maken met de hulp en instructie van de lokale vrouwen. Ook werden de gasten getrakteerd op door de vrouwen zelfgemaakte zoetigheden. Tot mijn blijdschap zag ik waardering voor deze lekkere dingen en alleen maar tevreden gezichten.
Vele jaren geleden vroeg Stefanos aan mij, “Savvas, ik wil graag de mensen iets bijzonders laten ervaren op deze bestemming? Kun jij eens kijken wat je zou kunnen delen met hen en hiermee onze gasten een bijzondere ervaring meegeven naar Nederland?” En elke keer als ik een excursie begeleidt en naar de gasten kijk, dan prijs ik mezelf gelukkig. Niet omdat je iets krijgt, maar omdat je iets geeft.
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
