Adembenemend Andros
De zinnen geprikkeld en als vanzelf vervuld. Zon en schaduw werpen een nieuw licht over de baai. Kleine witgolvende schuimkopjes onderbreken het heldere smaragdgroene water. Noch eb, noch een vloed aan woorden onderbreken de serene rust. Een enkeling bespeelt het water.
Aan de voet van de baai wedijveren de taveernes, kafenions, barretjes en winkeltjes om de gasten. Er is volop aandacht voor de inwendige mens, een verwennerij aan rijke geuren en dito smaken, vergezelt van zachte Griekse klanken om het palet te vervolmaken. De kom van de baai is voorzien van een idyllisch strandje. Een rij Maquis en wat parasols maakt het lommerrijk om het heetst van de dag te ontlopen. Geen overvloed aan bedjes maar voldoende voor de ware zonaanbidders.
Een kleine pittoreske haven is onderdompelt in weinig activiteit, geen poenerige jachten en driemasters, slecht kleine spelevaren scheepjes en vissersbootjes. Zo af en toe gaat er een zeilschip voor anker om onderdeel uit te mogen maken van dit prachtige schouwspel. Het stereotype aanzicht van Batsi stad is als een déjà vu. De hoofdzakelijk witgekalkte huizen met blauwe luiken en ramen, geschakeerd tegen de berghelling geplakt slechts onderbroken door groene cipressen, lichtrode daken en zwemen van bougainville. Een blik zuidwaarts over de baai richting de Egeïsche zee verhult andere, nu verscholen, baaien en lonken om bezocht te worden.
De watersmaragd transformeert gestaag naar de turkoois om zuidelijker over te gaan naar het azuurblauw van de Lazuur. Wat een wonderlijke zinspeling van de natuur! De turkoois waarvan haar bijzonder fraaie kleur is afgeleid, brengt evenwicht, werkt kalmerend en zorgt voor innerlijke rust. Een waarachtige metafoor! Als bekroning voltooid mijn vriend, de bronzen ploert een zilveren luister over de waterspiegel. Aan de einder wacht het goud.
Het geluk is aan onze zijde, zonder strijd noch competitie vallen we in de prijzen.
Soms doemen donkere wolken onheilspellend op. Oostelijk raakt de heuvelkam en haar toppen bedolven onder een grijze wolkenvlaag. Een kansloze missie van Hermes tegen de Heer en Meester van de Cycladen: de zon!
De zon, de schepper van het wasdom, levensenergie, de brozen teint van aanlokkelijke lichamen en bovenal boodschapper van gelukzaligheid. In de avond als de zon haar tijdelijke ondergang nadert, verrast ze ons nog even. De Oostelijke hellingen, nu wolkeloos, met een oudroze zelfs lila aangezicht om onuitwisbaar op ons netvlies te beklijven.
Ja… en in het Westen. In het Westen het robijnrode avondrood omfloerst met purperen, oker en het oranje wat wij zo goed kennen, luminescente schakeringen. Gevoelens van weemoed, ontroering en zorgeloosheid dringen pijnloos onze harten binnen. Haar ondergang als een ode aan de romantiek. De maan doet haar intrede. Haar opkomst verdringt de zilveren schittering en maakt plaats voor een nachtelijke gouden glinster over de baai.
Mijn adem stokt door dit ongehoorde schoon. Facetten van zintuiglijke overvloed in een zieltogend naakte natuur, ontdaan van alledaagse waan.
Slenteren en verdwalen in de craquelé steegjes van Batsi, waar de passie van de zoetgevooisde stem van Harris Alexiou je hart verscheurt om het vervolgens te stelen. Een ‘crime passionnel’ met handlangers bij de Leeuwenkoppen van Menites, de bronnen en watervallen van Pythara. Maar ook op de pittoreske pleinen van Chora, bereikbaar via de aloude stadspoort over smalle, met marmer geplaveide straatjes.
Het brein achter deze metaforische misdaad getuigt van vernuft van een menselijke natuur:
Stefanos Stefanou! Hij en de zijnen van Ross Holidays als de boodschappers van een weldadig traktaat.
Een reis van geuren en oogstrelende vergezichten als proeven van geluk en intens genot. Een ongekend smakenpalet in een escapade op de Cycladen die zijn weerga niet kent. Zo adembenemend, zonder ook maar een enkel moment verstikkend te zijn! Ik koester dit rijke geluk. Ik koester de symbiose van mijn liefde en mijn lief. Met haar aan mijn zijde is de Baai van Batsi, maar meer nog mijn leven verdroomd volmaakt. Waar woorden ondoenlijk ontoereikend zijn raken de zinnen als vanzelf vervuld!
Andros 2015,
De heer Bakens
Heeft u ook zo genoten van dit bijzondere reisverhaal? Lees ook de andere reisverhalen.
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
