Een bijzondere ontmoeting
Vermoeid stappen we in het vliegtuig naar Samos, mijn vriendin Ellen en ik. Allebei toe aan rust en nieuwe energie kijken we al weken verwachtingsvol uit naar deze week. Onze reis verloopt voorspoeding. Geen lange rijen op Schiphol, geen vertragingen of verdwenen koffers. Als we bij ons verblijf voor de komende week aankomen worden we verrast door de fijne sfeer die rond huize Panthéon hangt. Na een warm welkom door de nieuwe eigenaar bewonderen we ons appartement en het gebouw, de tuin die zo mooi is onderhouden en het dorpje Ormos.
Slechts een paar honderd meter verder is het net of we een andere wereld instappen. Een blik op de haven, de typische vissersbootjes, de bougainville in volle bloei, de rijke kleuren en de zon die schijnt op onze huid maakt dat we ons gelijk ontspannen. In het voorseizoen is het stil in de straatjes, de Grieken zijn vriendelijk en bereiden zich voor op het nieuwe zomerseizoen.
We huren, als echte toeristen, een paar dagen een auto en zetten op een van deze dagen de auto bij Agios Konstandinos om de hiking route E18 te lopen. De route loopt door het dal van de nachtegalen naar het bergdorpje Manolates. Onze volleerde wandelbenen dragen ons gelukkig makkelijk de berg op en we genieten van de snelstromende beek, flora en prachtige uitzichten onderweg. We passeren andere (Nederlandse) wandelaars maar raken aan de praat met een ouder echtpaar dat al jaren een huisje op Samos heeft en als volleerde gidsen voorgaan over de oude ezelpaden, nu in gebruik als wandelpad.
Onder onze geanimeerde gesprekken en een uitgebreide les over de geschiedenis van Samos bereiken we Manolates. Ons hart slaat een slag sneller bij het zien van de typisch Griekse straatjes en dan zomaar: tafeltjes op straat. We besluiten samen te lunchen. Het eten dat we krijgen en naar goede Griekse traditie delen is verrukkelijk. Het lekkerste eten dat we die week gegeten hebben; al hadden we daar helemaal niets over te klagen.
Met goed gevulde buiken en sommige van ons met zware benen door de Retsina, dalen we de berg weer af. Het reisgezelschap verveelt nog steeds niet. Wat een sportieve wandeling moest worden, werd tevens een bijzondere ontmoeting. Als de telefoon van Ellen gaat en het haar dochter blijkt zeggen we ‘we zijn aan het wandelen met onze nieuwe vrienden’.
We wisselen telefoonnummers uit, sturen foto’s over en weer en doen de belofte, volgend jaar zien we elkaar weer. Want dat we terugkomen, dat is zeker. We zijn nog lang niet klaar met onze ontdekkingstocht van Samos. Opgeladen met nieuwe energie stappen we een week later zongebruind weer in het vliegtuig. We zuchten allebei diep, dit afscheid doet een beetje pijn.
2023, Samos
Mevrouw Jongsma
Heeft u ook zo genoten van dit bijzondere reisverhaal? Lees ook de andere reisverhalen.
Wilt u zelf ook meedoen met de reisverhalen wedstrijd? Stuur dan nu uw bijzondere reisverhaal in en wie weet wint u wel een prijs!
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
