De hondenrace
De heer Havelaar, mevrouw Peeren en mevrouw Buisman waren in 2014 op Andros. Hier zagen zij een aanplakbiljet waarop stond dat er een hondenrace zou worden gehouden om geld in te zamelen voor voor de ezeltjes van Andros. Ze besloten dat zij dit wilden meemaken en schreven onderstaand verhaal over hun belevenissen tijdens die dag.
Op een aanplakbiljet hadden Els, Jan en ik gelezen dat er een run door vijf honden zou worden gehouden voor de ezeltjes van Andros. Dit initiatief was genomen door voornamelijk Britse pensionado’s die zich het lot van de ezeltjes hebben aangetrokken. Het doel was geld in te zamelen om een aantal dierenartsen te kunnen betalen voor de medicatie die de ezeltjes nodig hebben en het verzorgen van de hoeven. Door de slechte economie kunnen de eigenaren de kosten niet meer opbrengen. Wij vonden dit een mooi initiatief en wilde dit meemaken.
De run zou plaatsvinden op zondag 15 juni om 12 uur en de start was bij een kerkje in de bergen. Rond half twee zouden de honden en hun baasjes dan bij een taverne aankomen waar een lunch werd geserveerd, waarbij 2 euro 50 naar het goede doel zou gaan. Ook was er een tombola en konden mensen donaties doen. Zo gezegd zo gedaan, wij op pad. Het was even zoeken naar de start en wij waren iets te laat en zagen de honden en hun baasjes wat verder naar beneden al lopen. Wij er achteraan met de auto, hebben ze aangemoedigd en zijn toen naar de taverne gereden om ze bij binnenkomst te verwelkomen. Het was hilarisch, het werd een run genoemd maar de gemiddelde leeftijd van de baasjes was 70 en de honden hadden die leeftijd ook zo’n beetje bereikt. Behalve Dusty, ja ja, vernoemd naar Dusty Springfield, een chihuahua van 2 jaar. De andere honden hadden ook prachtige namen te weten Rufus, Phoebe, Chardu en Fergus!
De run bleek dus een wandeling van 2,5 uur waarbij er halverwege ook nog een pitstop was waar water voor de vermoeide honden en baasjes werd uitgedeeld. Rond half twee kwamen ze bij de taverne aan en werden ze met applaus ontvangen door een vol restaurant met voornamelijk Britse gasten, alhoewel er ook Nederlanders en Fransen waren. Allen vaste bewoners van het eiland of mensen die een groot deel van het jaar op Andros doorbrengen. Wij hebben natuurlijk ook gedoneerd en daar waren de initiatiefnemers zeer content mee. We waren de enige toeristen die hiernaar toe waren gekomen en men vond het geweldig. We moesten gelijk op de foto en zijn zeker tien keer bedankt. Er is uiteindelijk 1200 euro opgehaald! Het was een geweldige middag en we hebben vreselijk gelachen om de Britse humor! Een van de gasten had zich zelfs verkleed als ezeltje, prachtig.
De pensionado’s doen dit elk jaar en in september wordt er iets georganiseerd voor de honden en katten op Andros. Mocht je in die periode op Andros vakantie houden is het een aanrader.
Met vriendelijke groet,
Joyce, Jan en Els
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
