Het huisje met de druiventrossen
Aan het begin van een van onze wandelingen, vlak bij ons logeeradres, huize Alexandros, in het plaatsje Agia Marina op West Kreta, werd ons oog getrokken door de pergola van een schattig Grieks oud huisje, dat vol hing met uitnodigende rijpe druiventrossen, die je bijna toe riepen: να πÜρει εμÝνα – να πÜρει εμÝνα, pluk mij – pluk mij!
We zijn er uiteraard van af gebleven, maar hebben wel foto’s gemaakt. Het huisje bleek leeg te staan, ramen en deuren stonden wijd open. Toen ik naar binnen keek lag er een stapel dekens in de hoek en stond er een oude kroonluchter in een doos, klaar om te worden afgevoerd. De keukenkastjes dateerden zo te zien van voor 1950, de deurtjes waren helemaal krom getrokken en het dak was lek (geweest), de naden tussen de schrootjes aan het plafond waren hier en daar provisorisch gedicht. Ik kreeg fantasieën over wie er gewoond had en of de persoon daar gestorven was.
Omdat ik gek ben op oude, simpele Griekse huisjes, recht toe, recht aan, in de vorm van een schoenendoos, met een romantisch overdekt terras ervoor, was ik het in gedachten al op aan het knappen, om daarna tevreden op het terras te kunnen zitten kijken naar het Griekse leven. Ik was het huisje niet in gegaan, omdat mijn fantasie zo geprikkeld werd nam ik mij voor om dat de andere dag wel te doen, maar…..
‘s Morgens om 9 uur hoorden wij vanuit ons bed luid gekraak, muren werden met grof geschut afgebroken, we hoorden een hijskraan en duidelijke sloop geluiden, naargeestig, ik kreeg het gevoel alsof er grind kraakte tussen mijn kiezen. Ik dacht meteen aan het droomhuisje en daar bleek het later ook om te gaan. Wij spraken de slopers en een buurvrouw. Wij lieten de buurvrouw de foto’s zien van de vorige dag en zij zou ze graag van ons opgestuurd krijgen. In de 29 jaar dat de buurvrouw daar al woonde had zij nooit foto’s van het huisje gemaakt, hoewel het ook haar dierbaar was. Zij vertelde ons dat er een echtpaar had gewoond, dat jaren geleden naar Canada was geëmigreerd. Het echtpaar is in Canada overleden en de kinderen hebben nu het huisje af laten breken.
Al met al is het dus een droomhuisje gebleven. De foto’s krijgen op poster-formaat als eerbetoon een mooi plekje in ons huis in Ermelo. Zo krijgt ons Nederlandse huis, samen met alle relatiegeschenken van Ross Holidays, steeds meer Griekse invloeden, die maken dat je het gevoel hebt het hele jaar door met vakantie te zijn. Onze volgende voorboeking is al weer gedaan.
Gelukkig zijn er meer droomhuisjes in de wereld…….
Familie Koopman, Ermelo
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
