Meltemi

“This is Meltemi”, zegt Nikos, terwijl hij vol ontzag naar de lucht wijst. “Is good. Is here one month”. Wij zijn net een paar dagen op Andros als het stevig begint te waaien. De wind wordt elke dag sterker, loeit om het huis, en een foto maken van de vuurtoren van Chora lukt alleen in een innige omhelzing met een elektriciteitspaal. Dikke wolken jagen over het eiland en rollen van de bergtoppen. Poseidon verandert de zee in een kolkende en schuimende kookketel, dus de Scuba-plannen gaan niet door.

Meltemi is onze uitbundige en altijd aanwezige reisgenote tijdens de vakantie op Andros. Ze vergezelt ons op de toerritten over het eiland. Op de hoogvlakten strijkt ze met haar vingers door de bloeiende tijm, zodat we kunnen genieten van die heerlijke warme geur, en ze zingt haar lied in de vele elektriciteitsdraden die overal gespannen zijn tussen lange rijen palen. Wandelend langs de dichte bossen wuivend riet, bespeelt ze een Griekse gamelan. En in de haven van Batsi, waar de deinende zeilboten noodgedwongen afgemeerd liggen, hoor je haar Panfluitspel in de masten.

Batsi, Andros, Griekenland

Juichend gaat Meltemi op de badgasten af. Strandemmertjes, handdoeken, parasols en zonnepetten gooit ze met een flinke boog in zee. En tijdens een van onze tochten belanden wij in de baai van Zorkos, waar Meltemi prachtig rollende golven maakt waar je urenlang in kunt spelen.

Het Agia Marina klooster, Andros, Griekenland

In de kloof waar we een oude, gerestaureerde watermolen ontdekken, fluistert ze zachtjes, en haar stem vermengt zich met het ruisende water van de beek, het gezang van de vogels, en het doordringende getjirp van de Cicaden. Ze verlaat ons gezelschap voor een poosje als we de stille binnenplaats van het Agia Marina-klooster betreden. We genieten van de rust, en de heerlijke koffie die de vriendelijke priester ons aanbiedt.

En toch kan Meltemi, als we weer wegrijden, het niet laten om ons nog een streek te leveren. Als de we de auto stilzetten om een foto van het klooster te maken, pakt ze vlug de wegenkaart via de openstaande ramen. Maar wij zijn ondertussen wel vertrouwd geraakt met haar spelletjes, en gelukkig vinden we het grootste deel van de kaart terug, strak gewaaid tegen een van die mooie stenen muurtjes die je overal op Andros ziet.

We nemen afscheid van Andros en van Meltemi. Ongetwijfeld vindt ze nieuwe speelkameraden op dit prachtige eiland.

Andros,
Zomer 2013

keyboard_arrow_leftkeyboard_arrow_right

Deel met vrienden of reisgenoten

Deel met vrienden of reisgenoten