Mihalis op Lefkas
Afgelopen zaterdag kwamen mijn vriendin Geertje en ik terug van een week Lefkas. Daar waren we voor de derde keer. We gaan om de twee jaar en hebben er weer zoveel plezier gehad. Vooral ook met onze lokale vrienden. Zo ontmoetten we twee jaar geleden een bijzonder figuur, Mihalis genaamd. Hij is misschien wel de grootste vrijbuiter van Lefkas. Andere Lefkas-lovers herkennen hem misschien wel in dit verhaal.
Mihalis is een wat korte man van middelbare leeftijd met halflang krullend haar dat hem een soort wildheid meegeeft. Hij heeft een openhartige en vrolijke uitstraling. Dit jaar ontmoetten we elkaar weer. We leerden Mihalis in de nazomer van 2008 kennen tijdens een mooie zonsondergang op Porto Katsiki, een van onze afgelegen lievelingsstrandjes dat aan de voet van een rots ligt en uitkijkt op de baai van Apolo. Daar was hij; een zonderlinge verschijning die krom gebogen en langzaam over het kleine en verlaten strand struinde. Andere mensen gaan zwemmen of lezen een boek en rusten wat. Wat deed hij daar dan toch? Nieuwsgierig als ik was liep ik op hem af. Toen zag ik dat hij met een metaaldetector in de weer was. Aan zijn polsen en vingers prijkten veel goud en zilver. Onooglijk veel zelfs. Ik stelde me aan hem voor en hij gaf zich te kennen. Hij was een roemruchte strandjutter op Lefkas. Iedere nazomer weer haalde hij met zijn detector grote schatten naar boven; gouden ringen, armbanden en andere sieraden. Trots liet hij foto’s zien. Onze mond viel open; een collectie goud en zilver om tien zware gangsters mee te behangen.
De lokale bevolking keurt Mihalis’ daad af. Voor een deel benijdden ze hem waarschijnlijk om zijn lucratieve speurderij. Dus kiest Mihalis ervoor om pas tegen zonsondergang heimelijk naar de stranden af te dalen, en creeërt hij met een grote vishengel ook een alibi. In werkelijkheid vist hij dus alleen naar edelmetaal. Los van zijn gejut, zullen de plaatselijke bewoners hem ook benijden om zijn ongeketende levensstijl. Mihalis leeft zoals hij wil leven, in vrijheid. Zonder vrouw en kinderen. Op zijn jeep prijkt de tekst ’Born to be free’.Door de weeks werkt als hij statisticus in Lefkas-stad en na zijn werk gaat hij speuren of zwemmen. Of hij vlecht armbandjes met namen erin of vouwt origami-vogeltjes. Maar ook verslindt hij boeken met de Grote Griekse Wijzen onder wie Socrates en Nietzsche. En tussen al dit plezier door wijdt hij zich vol aan zijn familie. waaronder de kinderen van zijn overleden broer. En hij staat iedere avond weer zijn kijvende en overbezorgde moeder te woord die voor het slapen gaan wil weten of hij nog leeft en veilig is.
Toen vorig jaar mijn moeder overleed, stuurde Mihalis een hele grote bos bloemen. Uitzien naar Lefkas, is ook uitzien naar Mihalis. En naar alle andere vrienden die we hebben gemaakt in de dorpjes waar we eten en wijn drinken, en lokale lifters naar hun honingstalletje brengen. En door wie we honing in onze armen gedrukt krijgen opdat we maar terug komen. Dat doen we dus, met alle liefde en plezier!
Miriam en Geertje
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
