Steenmensen in Poros
Afgelopen september verbleven mijn vriend en ik op Kefalonia, in Poros, direct aan het strand. Echt genieten! Zodra je wakker werd, kon je lekker een duik nemen in de rustige zee. Een prachtige baai met mooi uitzicht. Als we naar rechts liepen vanuit ons verblijf; kwamen we bij de restaurantjes, supermarkten e.d. De rust was te vinden richting de linkerkant. Meerdere keren zijn we naar links gegaan en hebben wandeltochten gemaakt tot 16 km. Onderweg genoten we van de geiten en koeien die we tegenkwamen en van het prachtige uitzicht. Zeer de moeite waard!
Echter hadden we nog niet eerder het einde van het strand weten te ontdekken. Zodra je naar links keek vanuit onze studio; leek je het einde van het strand te kunnen zien. Niets was minder waar. En zodra we de linkerkant op gingen en langs de ruige kustlijn wandelden; ging de weg omhoog en was ook dan het einde van het strand niet zichtbaar. En juist daar; lag een verborgen parel.
Wanneer we het strand naar links bleven volgen, stuitten we op een rotspartij. Bij die rotspartij leek het strand op te houden. Maar achter die rotspartij kom je in een andere wereld terecht … Namelijk de wereld van hobbyist/kunstenaar Jan (ik weet niet wat de Griekse schrijfwijze hiervoor is). Jan is een zeventiger en woont in Poros. Zijn tweede ‘huis’ is aan het strand. Hij is daar al meer dan vijf jaar dagelijks te vinden. Hij kookt er; zwemt, rust/slaapt daar ’s middags en slaapt soms zelfs ’s nachts tussen zijn creaties. Allemaal in de openlucht! Wat daar te zien is; is wat mij betreft gewoon fantastisch!
Jan stapelt keien. Alles draait om de balans. De keien worden opeengestapeld tot een bepaald evenwicht. Geïnspireerd door de Mexicaanse films, kleding en mensen op de televisie, beschildert Jan iedere kei met uitbundige kleuren en patronen. Ook hier draait het om evenwicht. Vanaf elk aanzicht wil Jan dat er balans in vorm en kleur is. Alle figuren bij elkaar zorgen voor een spectaculair geheel.
Elk jaar neemt de zee wat beelden mee. En zo blijft Jan de populatie ‘Steenmensen’ steeds vernieuwen.
Zelf werd ik zó geïnspireerd door Jan zijn woonplek, dat ik tweemaal mijn aquarel en pastelkrijtjes erbij gepakt heb en ter plekke ben gaan tekenen. Dat was een unieke beleving om een kijkje te krijgen in het leven van hobbyist/kunstenaar Jan. Ik zag hoe hij daar ’s middags sliep. Hij vertelde dat hij de avond ervoor sardientjes had gebakken op zijn vuurplaats. En hij liet me familiefoto’s zien en muziek luisteren – gemaakt door zijn beste vriend. De laatste ontmoeting werden we zelfs op de lunch uitgenodigd. Echter hadden we die net op... Maar wat is dat toch bijzonder!
Jan; ontzettend bedankt voor jouw kleurrijke creativiteit! Je bent uniek!
Nu ik thuis aan het schilderen ben; luister ik met veel bewondering naar de muziek gemaakt door Jans beste vriend die hij in het leger leerde kennen. Een man die drie mondharmonica’s tegelijk bespelen kan! En terwijl ik schilder, denk ik aan balans.
Kefalonia, 2023
Mevrouw Bavelaar
Heeft u ook zo genoten van dit bijzondere reisverhaal? Lees ook de andere reisverhalen.
Wilt u zelf ook meedoen met de reisverhalen wedstrijd? Stuur dan nu uw bijzondere reisverhaal in en wie weet wint u wel een prijs!
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
