Verlangen naar Corfu

In april 2021 verlangt iedereen naar vakantie en zien wij, met prangende vouchers in de digitale pocket, in de inspirerende nieuwsbrief van Ross Holidays een prachtig plekje met onweerstaanbaar zeezicht op Corfu. Haast te mooi om waar te zijn en de vriendelijke receptioniste neemt de laatste coronatwijfels weg.

In juli blijkt het uitzicht van Huize Nikos echt zo mooi als in de nieuwsbrief en de enthousiaste buren, die gelijk met ons arriveren, vertellen dat ze hier eerder geweest zijn en terugverlangden naar dit plekje, waar je je meteen thuis voelt. Ligt het aan het eenvoudige en praktische appartement, het mooie uitzicht of de vriendelijke eilandbewoners? De onderburen zijn hier al voor het vierde jaar. Het is als een paradijsje, je hebt verder niets nodig om gelukkig te zijn.

Op een ochtend is het wat bewolkt: ideaal om de klimwandeling naar Chlomos te maken, waar de vader van de beheerder een restaurant heeft met prachtig uitzicht. Een mooie tocht door wijngaarden en langs indrukwekkende huizen.

We zijn wel blij met onze waterflesjes en eenmaal boven dampen we even uit in de schaduw op een schilderachtig pleintje. De veranda van het restaurant met magnifiek uitzicht over de kustlijn is vol, maar binnen is nog een mooi plaatsje met hetzelfde panorama.

De gastvrije eigenaar geeft er ook een schaaltje nootjes bij en als mijn man na enige tijd een tweede Grieks biertje bestelt, serveert hij ook een heerlijk schoteltje met feta, olijven, frietjes en komkommer, om een bodem in je maag te leggen, beduidt hij geestig. Als we weer helemaal zijn bijgekomen reserveren wij een tafeltje voor die avond en gaan wij op zoek naar het winkeltje van de plaatselijke kunstenaar, waar wij een hele rondleiding met mooie verhalen krijgen.

Even hogerop genieten wij van een zalig briesje rond the Church of the Arch Angels, waar het uitzicht adembenemend is en waar je heerlijk kunt lezen en puzzelen in de schaduw.

We zijn een beetje ontroerd als we in het restaurant ontdekken dat ons tafeltje van die middag gezellig is gedekt voor ons en we genieten van een heerlijke maaltijd, een korte ontmoeting met Nikos, de vader van onze beheerder, waar ons appartement naar vernoemd is. Na heel gezellige uurtjes vertelt onze onderhoudende gastheer dat zijn vrouw beneden in het dorp nog wat moet regelen en dat we met haar mee mogen rijden. Dat is toch veilig en comfortabel. Wij hebben al veel gastvrije Grieken meegemaakt, maar dit is wel heel bijzonder.

Eind oktober, terwijl we voor het eerst de CV aanzetten en ik de foto’s terugkijk, begint het ook in mij: verlangen naar Corfu.