Me ton Savva stin Ellada

De berg met de schelpen op Kythira

‘Tijdens mijn verblijf op Kythira vroeg ik een inwoner van Agia Pelagia waar ik een bakker kon vinden in het dorp. Hij verwees me naar een minimarkt, die ook vers brood verkocht. De eigenaar van de winkel begroette me vriendelijk. Hij vroeg me waar ik vandaan kwam en waarom ik op Kythira was. Toen ik vertelde dat ik hier voor werk was, vertelde hij ronduit over het eiland. Hij had mooie verhalen en sprak over het ontstaan en de geschiedenis van het eiland. Tevens gaf hij aan wat interessante plaatsen waren die ik zeker moest bezoeken. Een daarvan was het dorp Mitata.

Zo’n 230 miljoen jaar geleden werden het huidige Europa en Azië en Afrika van elkaar gescheiden door de Tethys-oceaan. Griekenland lag het meest zuidelijk in deze oceaan. Door het verschuiven van het huidige Afrika in noordelijke richting, werd het aardoppervlak op de bodem van de Tethys-oceaan omhoog geduwd. Hierdoor ontstonden verschillende gebergtes. Deze bergen begonnen in Albanië en eindigden in Rhodos. Een deel van deze formatie zorgde voor het ontstaan van het eiland Kythira. Zo’n 30 miljoen jaar geleden namen de bergen in een periode van 13 miljoen jaar nog indrukwekkendere vormen aan en maakte Kythira tot het eiland dat het nu is.

Deze geschiedenis verklaart het verschijnsel wat ik zag in het dorp Mitata, gelegen in het midden van het eiland. Mitata is een van de oudste dorpen van Kythira, gelegen in een vruchtbare omgeving met diverse waterbronnen, waardoor het uitermate groen is. Het dorp is hoog gelegen en op mijn weg er naartoe vond ik de vele schelpen op de berg en de onverharde weg opmerkelijk. Het landschap rondom dit dorp bestaat uit verschillende lagen en overal waar ik liep zag ik deze elementen afkomstig uit de zee. Er schijnen zelfs haaientanden en het skelet van een enorme vis, naar eigen zeggen een walvis, gevonden te zijn. Zo viel het verhaal van de eigenaar van de minimarkt als een puzzel in elkaar. De grond waarop ik liep was ooit de bodem van de zee en had nog duidelijk de kenmerken hiervan. Ik eindigde mijn trip in het kafenion op het dorpsplein van Mitata waar ik deze bijzondere ervaring liet bezinken. Ik realiseerde me van welke restanten uit de oudheid ik zojuist getuige was geweest.’