De bloemenkrans van mei

Mythe van Persephone

De viering op 1 mei is ontstaan vanuit een mythe. De mythe van Demeter (godin van de landbouw en het graan) en haar dochter Persephone (godin van het dodenrijk). De mythe zegt dat Hades (de god van de onderwereld) Persephone op het einde van de zomer heeft gestolen van de bovenwereld. Op een dag toen Persephone op een weide vol bloemen speelde, opende de aarde en zonk Persephone weg naar het dodenrijk, in de armen van Hades. Demeter was diep bedroefd en daarop volgde een dorre winter en leden veel mensen aan hongersnood. Zeus kon dit niet aanzien en greep in. Zeus vroeg zijn broer Hades om Persephone terug te geven aan haar moeder. Hades ging hiermee akkoord maar Persephone moest nog één avond met Hades eten. Ze at 6 pitjes van een granaatappel en voor iedere pit die ze at, keerde ze 1 maand terug naar het dodenrijk. Zo was Hades zijn geliefde niet voor altijd kwijt en kon hij haar toch gedeeltelijk bij hem houden. Persephone keerde met het begin van de lente terug naar de bovenwereld en direct begonnen alle bloemen weer te bloeien. Op deze dag, 1 mei wordt er in Griekenland het begin van de lente gevierd. De mensen vieren feest en maken de mooiste bloemenkransen.

Op deze dag hangt het aroma van verse bloemen in de lucht. Om dichter bij de natuur te zijn worden de kransen aan de deuren gehangen en lopen mensen door de straten met een krans op hun hoofd. In sommige regio’s wordt er ook knoflook aan de kransen toegevoegd. Dit doen ze om zich te beschermen voor het boze oog.

Tradities en gebruiken op 1 mei

Overal in het land zijn er weer andere tradities en gebruiken.
In Serifos en andere gebieden waar veel olijfbomen zijn, voegen de Grieken stekels aan de kransen toe om zich te beschermen tegen de vijanden.
In Parga gaan de kinderen van deur tot deur met een tak van de sinaasappelboom en zingen ze een liedje.
Op Corfu hebben ze takken van de cipressen met gele madeliefjes.
In Agios Lavrentios op Pilion bekleden ze de kinderen van top tot teen met bloemen waarna deze aan de deuren een bericht van de lente afgeven.
In Nafpaktos symboliseren de kinderen de lente waarbij ze oude mensen in traditionele kleding, gekleed met bellen en verse bloemen begeleiden.
In Evia wordt er gezongen en gebeden voor regen met een goede oogst als doel.
In Portaria, Pilion en in de Zagoria worden er 5 personen vermomd die vervolgens door het dorp wandelen, waarbij ze gebruik maken van mimiek om leven en dood uitbeelden.
In Agrafa (het hart van het Pindos Gebergte) legen de vrouwen in ieder huis al hun kruiken, potten en flessen die gevuld zijn met alles wat vloeibaar is van de nacht ervoor (water, wijn e.d.) en vullen dit met nieuwe producten.
In Kozani, het noorden van Griekenland, plaatst men de takken van de Lygariaboom om hun middel. Ze kiezen juist voor deze takken omdat de takken van deze boom heel flexibel zijn en bijna niet breken.

Verschillende plaatsen hebben dus verschillende tradities, maar elk met hetzelfde doel. Namelijk het vieren van de natuur.