De cactusvijgplant
De cactusvijgplant met zijn vrolijk gekleurde vruchten lijkt in grote gedeeltes van Griekenland onlosmakelijk met het landschap verbonden. Dit was echter niet altijd het geval.
De vruchten van de cactusvijgplant worden in het Grieks frangkosyka genoemd, vrij vertaald betekent dit zoveel als vijgen uit den vreemde. Dit is niet verwonderlijk, want oorspronkelijk komt deze plant uit Mexico. Rond 1500 na Christus werd deze door de Spanjaarden naar het Middellandse Zeegebied gebracht en in Griekenland ontdekte men de vruchten tijdens de Turkse overheersing door de handel met piraten. Dit verklaart mede waarom we de cactusvijgplant hier voornamelijk op Kreta, de Cycladen-eilanden en op het schiereiland Mani in het zuiden van de Peloponnesos tegenkomen: al deze gebieden waren in die tijd berucht vanwege piraterij.
Superfoods en geneeskrachtige werking
Cactusvijgen hebben een licht zoetzure smaak die een beetje aan de smaak van een peer doet denken. Ze zijn erg gezond vanwege de vele vitamines en mineralen die ze bevatten. Zo bevatten ze magnesium, calcium en vitamine E, C en B. en zouden ze onder andere het immuunsysteem versterken, maagzweren doen verdwijnen en bovendien goed zijn voor botten en bloedvaten.
De vrucht wordt in Griekenland niet alleen als fruit gegeten, maar eveneens verwerkt tot jam, siroop, of een zoete traktatie (glyko tou koutaliou). Verder wordt er sap van gemaakt en misschien heeft u zelfs wel eens raki gedronken die met cactusvijgen was gebrouwen.
Ook de pitjes van de vruchten worden gebruikt vanwege hun geneeskrachtige werking: de olie die hiervan geperst wordt heeft een huidhelende werking en zou zelfs tegen rimpels werken.
Stekelalarm
Ondanks alle goede eigenschappen hebben de plant en vruchten één groot nadeel en dat zijn de gemene weerhaakjes die het plukken en schillen tot een hele opgave maken. Deze haakjes dringen gemakkelijk door tot in de huid en kleding, iets waar men vaak nog dagen lang last van houdt. Het wordt dan ook sterk afgeraden de cactus en de vruchten met de blote hand aan te raken. Over de beste plukmethode doen verschillende volkswijsheden de ronde. Zo zou men de vruchten bijvoorbeeld het best voor zonsopgang kunnen plukken omdat de haakjes vanwege de hogere luchtvochtigheid dan minder stekelig en hard zijn. Ook een windstille dag zou beter geschikt zijn omdat de wind, net als de zon, de stekels nóg harder maakt. Voor het schillen bestaan eveneens specifieke aanwijzingen en hoe aantrekkelijk de vruchten er ook uitzien, u kunt het plukken en schillen maar beter aan een kenner overlaten. Kali oreksi!
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
