Me ton Savva stin Ellada
Mijn naam is Sávvas en voor Ross Holidays reis ik door mijn prachtige land en verwonder ik me over de vele gebruiken, mythes en verhalen. Mijn verwondering deel ik met plezier met u de komende tijd.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit
‘Andros was voor mij als Griek zelfs een onbekend eiland. Toen ik erheen ging om verslag te doen voor Ross Holidays, was mijn eerste gedachte wat moet ik daar. Echter had ik het geheel bij het verkeerde eind, weet ik nu. Iedere bezoeker zal het met mij eens zijn dat de natuur op Andros indrukwekkend mooi is. En dat deze doorspekt is met een grote hoeveelheid aan kerken en kerkjes in allerlei varianten; wit, groot, klein en in diverse bouwstijlen. Zelfs de bewoners van het eiland konden me niet vertellen hoeveel er zijn. Ook kloosters zijn ruim vertegenwoordigd en ik had het geluk mijn belangstelling te laten vallen op het Moní Panachrándou-klooster en had hier een bijzondere ontmoeting.
Het klooster is gelegen op de berg Gerakónes en te bereiken vanuit het dorp Éxo Vouní. Nikiforos Fokas, legergeneraal in het Byzantijnse Rijk, belandde gedurende zijn tocht naar Kreta op Andros en vroeg 2 monniken te bidden voor zijn overwinning. Als beloning zou hij een klooster voor hen bouwen. Hij won de strijd op Kreta en kwam zijn belofte na. Het klooster dateert uit 936 en de kerk ervan is opgedragen aan de heilige moeder, Panachrandos. Door de omringende muur, doet het klooster denken aan een Byzantijns fort.
In de kerk bevindt zich de icoon van de Heilige Maagd Maria die gemaakt is door Lucas. Deze icoon zou garant staan voor enkele wonderen. Het klooster wordt vandaag de dag bewoond door enkele monniken en priesters waarvan Evdokimos er een is. Deze innemende man is een waar gastheer. Hij voorziet de gasten van koffie en ik kwam in gesprek met hem. Hij vertelde me gebonden te zijn aan deze plek. Op een dag werd hij ziek en een vreselijke ziekte was zijn lot, vertelden de artsen hem. In een van de nachten die volgden op de diagnose, werd hij in zijn slaap bezocht door de heilige geest die hem vertelde te gaan baden in de bron voor het klooster. De priester volgde de raad op en het water kleurde geel toen hij zich in het water van de bron begaf. Alle ziekteverschijnselen verdwenen en bij een volgend bezoek aan de artsen konden deze geen sporen van zijn ziekte meer vinden. Hij was wonderlijk genezen.
Door deze gebeurtenis is de priester nog meer met de plek verbonden en zal voor ‘eeuwig’ gedienstig blijven om de heilige geest te danken voor zijn genezing. Hij vult zijn dagen met bidden en met het maken van koffie voor de gasten. Tevens kookt hij regelmatig een pan met spaghetti die hij meer dan eens deelt met de bezoekers. Tijdens mijn bezoek bracht hij tiropitakia en dolmades op tafel. Afgezien van het feit dat priester geen nee als antwoord accepteert, kon ik de uitnodiging niet afslaan. Dolmades zijn mijn favoriete gerecht en ondanks dat niemand mijn moeders kookkunst kan overtreffen in deze, waren ze de lekkerste die ik ooit heb gegeten. Het was een genot om een bezoek te brengen aan deze bijzondere man.
Overigens is het water op Andros, ook van andere bronnen van bijzondere aard. Afgezien van het feit dat het heel lekker van smaak is, hebben enkele ook andere eigenschappen. Maar daarover een andere keer meer.’
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
