Het maken van Tsipouro
Heeft u weleens gehoord van Tsipouro? De kleur en de vorm tonen wat overeenkomsten met Ouzo, maar toch is het verre van hetzelfde. Als u weleens op Kreta bent geweest dan heeft u deze drank wellicht weleens geproefd onder de naam Raki, zoals ze deze op de zuidelijke eilanden noemen. Dit in tegenstelling tot het noorden van Griekenland waar de naam Tsipouro bekend is.
In Griekenland is het maken van wijn al eeuwenlang een bekende gewoonte. Omdat men het echter zonde vond om de druivenschillen en -pitten weg te gooien, werd hiermee geëxperimenteerd. Toen bleek dat hiervan een nieuwe soort alcoholische drank gemaakt kon worden, werd besloten deze Tsipouro te noemen. In de eerste instantie was het een drank die mensen thuis warm hield tijdens de winters in het noorden van Griekenland. Later werd Tsipouro ook steeds vaker in de Kafenia besteld met daarbij stukjes kaas, tomaat en stukken brood.
Tsipouro werd steeds bekender in Griekenland en het duurde niet lang voordat het een onderdeel werd van de cultuur. De Tsipouro-recepten worden van generatie op generatie doorgegeven, waarbij de ingrediënten tot de dag van vandaag nog steeds geheim worden gehouden voor de buitenwereld. Zo zijn veel gebieden bekend geworden om de eigen unieke Tsipouro, die nergens anders in Griekenland verkrijgbaar is.
Tegenwoordig is Tsipouro bijna niet weg te denken bij Griekse feesten en is het naast Ouzo een van de meest gedronken dranken in Griekenland. Met name op het vasteland is het onder de bevolking erg populair. Op de eilanden daarentegen blijft Ouzo de favoriet. Bent u in Griekenland, probeer dan eens een klein glaasje. Let wel op, het is net zo sterk als Ouzo en wordt over het algemeen niet verdund met water.
Yamas!
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
