Lichaamstaal
We laten Savvas aan het woord. Na een aantal keren Griekse woordjes van hem te hebben geleerd, leert hij ons deze week hoe de Grieken zich uiten met hun lichaamstaal.
“Tijdens een vakantie in Griekenland zal het u zeker zijn opgevallen dat er met veel expressie en groots handgebaar wordt ‘gesproken’. Dit is veelal zo in landen rond de Middellandse Zee en wij Grieken vormen hier geen uitzondering op. Alhoewel onze taal al heel rijk is, gebruiken we lichaamstaal om onze woorden te versterken. Het lijkt soms misschien wat overdreven, maar door wat drama toe te voegen krijgen onze woorden een grotere betekenis.
De kracht van een handdruk, een warme of koele blik of een glimlach, de beweging van het hoofd of lichaam, de duur van een aanraking, zijn voor ons krachtiger dan woorden. De Griekse taal kan niet alleen met woorden worden gesproken. Het lichaam volgt automatisch en ook door middel van intonatie voegen we een bepaald gevoel toe. Als we elkaar groeten, wordt Kalimera vaak hard gezegd, het komt recht uit ons hart. Als Grieken een gesprek voeren, denken buitenlanders vaak dat we ruzie hebben. Zelfs mijn Nederlandse vriendin heeft er aan moeten wennen dat ik niet naar haar schreeuw, maar dit gewoon mijn manier van praten is. Nadat ik haar eindelijk had overtuigd, brachten we een bezoek aan Nederland en toen volgden ook haar ouders en vrienden. Gelukkig vinden zij het nu niet meer raar als ik ’s morgen vanaf boven roep: “Eeee Kalimeraaaaa!”
Het zijn onze voorouders die deze manier van communiceren het beste beheersen en generatie op generatie wordt dit overgenomen. Als we bijvoorbeeld slecht nieuws krijgen dan zal het voor een buitenstaander lijken of de wereld vergaat. Een beweging met ons hoofd en onze handen kan het antwoord zijn op een vraag; twee handen die ons hoofd ondersteunen kan een reactie zijn op iets ergs; een kleine tik met onze hand tegen ons hoofd kan betekenen “wat dom, ik had beter moeten weten”. Onze bewegingen zijn in sommige gevallen anders dan bij jullie in Nederland, hier enkele voorbeelden:
Ja. We maken met ons hoofd een zijwaartse beweging en sluiten onze ogen licht als ons hoofd omlaag gaat. Het heeft wat weg van de Nederlandse manier van nee-schudden.
Nee. We bewegen ons hele hoofd naar achteren en klikken tegelijkertijd met onze tong.
Kom hier! Wij wenken anderen door onze hand met de palm naar beneden, open en dicht te knijpen, hierbij gaan onze vingers op en neer.
Ik wil je iets vertellen. Met onze vinger raken wij onze onderlip aan als we iemand iets willen vertellen. Niet te verwarren met het gebaar om stil te zijn.
Wat bedoel je? Als we je niet begrijpen kantelen we ons hoofd van de ene zijkant naar de andere met een vragende blik in onze ogen.
Dank je wel, mijn vriend. We maken een gebaar met de rechter hand op ons hart.
Je bent een idioot! We strekken onze hand omhoog met gespreide vingers in de richting van een ander. Dit zul je vaak tegenkomen in het verkeer. Dit gebaar wordt bij ons mutza genoemd.
Het is soms dus even nadenken voor je een gebaar maakt, omdat het op de verkeerde manier opgevat kan worden of gewoonweg een andere betekenis heeft. Een stop- of peaceteken betekent in Griekenland bijvoorbeeld ‘loop naar de hel’. Een duim opsteken wordt ontvangen als het Nederlandse gebaar van het opsteken van de middelvinger.
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
