Vier bijzondere wandeldagen

Weidse uitzichten en bijzondere flora

Vandaag is het een fantastische dag om naar de top van het eiland te trekken. Dit wordt gevormd door de rotsachtige top van het Aenos gebergte op 1628 meter hoogte. Gelukkig hoeven we niet alles te lopen. We worden met het busje eerst naar het informatiecentrum van dit nationale park gebracht wat op zich al de moeite waard is. Vanaf hier neemt gids Lambros het over. Gedeeltelijk weer via de zogenaamde Lambros-tracks bereiken we soepel en veilig de top vanwaar een prachtig uitzicht naar beide zijden van het eiland. Onderweg zijn we nog bijgepraat over de aanwezige flora zoals het driekleurig viooltje (Viola tricolor) en verschillende anemonen. We vervolgen onze weg naar de iets lagere top enkele honderden meters verder. Deze is ten onrechte minder bekend want het uitzicht is zo mogelijk nog weidser. Zo is aan de oostkant Sami te zien en aan de westkant de luchthaven van Kefalonia. Ook is in de verte het eiland Zakynthos en zelfs een deel van de Peloponnesos met het heldere weer te herkennen. Na een eerste gedeelte dat vrij ruig naar beneden loopt, voert het tweede deel heerlijk relaxed weer terug naar het informatiepunt. Onderweg liepen we langs de start van de Lambros-track. We werden uitgedaagd deze te herkennen. Dit is ons niet gelukt!

Rust en fluitende vogels

Weer precies op tijd werden we opgehaald om bij het plein van Sami de start te maken van deze derde wandeling. Al snel verlaten we de bewoonde wereld om in algehele rust te genieten van de natuur en de fluitende vogeltjes. Het pad gaat wat omhoog en omlaag zonder extremen, heerlijk. Na een wat meer open terrein staan we plots voor de oude ingang van de Akropolis van Oud-Sami. Na een rondgang langs de oude muren wordt de omvang en de speciale ligging pas echt duidelijk. Een stukje verder lopen we langs de tweede Akropolis waarvan de muren beneden naar het dal toe nog overeind staan. Goed te zien is het verschil in verwering van deze muur tussen wind- en niet-windzijde. Verder afdalend komen we uit bij een klein beekje waar dankzij de regenval van de voorbije weken nog water in staat. Via een werkelijk schitterend en eeuwenoud bruggetje (dat de aardbeving uitstekend heeft doorstaan) kan de overkant bereikt worden. Op de terugweg langs het beekje passeren we enkele nog goed herkenbare watermolens uit de tijd dat het daar veel meer regende. Plots staan we oog in oog met het oude Agioi Fanentes klooster en de Agios Nikolaos kerk. Gelukkig vindt er een grootse renovatie plaats om de architectuur te bewaren en te herstellen, net zoals de kleurenpracht in de kapel. Via een rustige wandeling waarbij we Poulata in de verte nog menen te herkennen, komen we via een manege uit bij het ophaalpunt vanaf waar we weer veilig en voldaan teruggebracht worden naar ons hotel.

Gedag zeggen tegen de schildpadden

Vandaag starten we waar we gisteren gebleven waren. Via de andere zijde van het beekje lopen we nu omhoog en komen weer uit bij het oude bruggetje. Na een wat steil stuk kwamen we op een soort plateau die vol stond met prachtige bloemenvelden die zo eind april allemaal in bloei stonden. Na nog wat licht klimwerk met grote keien kwamen we uit bij werkelijk uitzonderlijke rotsformaties waar we zelfs nog onder een boog zijn doorgelopen. Een route die alleen onder begeleiding van de gids te volgen is. Schitterend. Na wat schildpadden gedag gezegd te hebben liepen we onder leiding van de gids in een rustig maar gestaag tempo weer terug naar de doorgaande weg alwaar het vervoer terug al klaarstond.

Zo is er een einde gekomen aan vier verschillende maar allemaal bijzondere wandeldagen.

Meneer Van Aalst, Kefalonia