Drie dagen met Nikos op pad
We liepen over prachtige bospaden, kalderimi's - ezelspaden, zagen lieflijke dorpjes en hadden prachtige uitzichten op Volos en de zee. Het begon met het boeken van de reis, enthousiast werden we van de mogelijkheid te gaan wandelen met een gids, die het gebied goed kent en ook veel kan vertellen over de omgeving en de omstandigheden ter plaatse. Voor ons zou dit de eerste keer Pilion worden, onbekend terrein dus. Vol goede moed gingen we de koffer inpakken, helaas mocht er niet al te veel gewicht mee en besloten we die onhandig grote bergschoenen aan te trekken in het vliegtuig. Zodoende hier ons verhaal van 3 dagen met Nikos op pad in Pilion.
Dag 1
Tijdens het welkomstbezoek van de hostess hadden zich nog twee personen aangemeld om ons te vergezellen, dus dat zou best gezellig worden. Echter, door ziekte kon 1 persoon niet mee en gingen we met 4 wandelaars op pad. Het busje was keurig op tijd en we reden door een prachtig gebied, dat helaas nog hier en daar zichtbare schade aan de wegen had vanwege de overstromingen ten gevolge van de storm Daniël (2023).De eerste stop was op de herdenkingsplaats in Drakeia waar we stil stonden bij het monument voor alle geliquideerde mannen uit het dorp in 1943. Het dorp is pas na 20 jaar weer levendig, de vrouwen en kinderen moesten vertrekken omdat er geen mankracht meer was om het land te bewerken.
Iets verderop met de bus naar het vertrekpunt gereden waar de wandeling startte: rugzakken om, fototoestellen/mobieltjes in de aanslag, veters vast, hoofddeksels op en gaan met die banaan. Nikos vertelde onderweg van alles over de natuur, het agrarische gebied, de landbouw en veeteelt. Er worden olijven, kersen, walnoten, hazelnoten geteeld en men houdt schapen en geiten. Ondertussen hielden we de ogen open om een mooi plaatje te schieten voor Ross.
Op een lieflijk pleintje in de bergen genoten we bij een taverne van een welverdiende kop koffie, waarna de wandeling door de olijfgaarden verder ging. Hier kwam een alleraardigst, opdringerig hondje ons vergezellen, waarbij 1 dame bijna omver werd geworpen door zijn enthousiasme. We hielden ons netjes aan de regel vooral géén koekjes te geven, anders waren we hem nooit kwijtgeraakt.
Bij het mooie kerkje van Agios Ioannis wilden we van een korte lunchpauze genieten, echter dat was van korte duur omdat die meneer met het hoedje blijkt te ontbreken. Paniek alom natuurlijk, dit was nog nooit gebeurd. De gids heeft alles in het werk gesteld hem terug te vinden, foto’s nagekeken waar we hem het laatst hadden gezien, 500mtr teruggelopen over het pad, navraag gedaan bij dorpsbewoners, de hele organisatie in touw om hem te vinden, niets. Besloten om toch door te gaan, misschien was hij zo enthousiast dat hij al naar het eindpunt was gegaan? Het heeft wel even geduurd, en ja, daar kwam hij aan, teruggebracht op de motor door een zoekende mede-gids. Hij had met de kaart in de hand zijn eigen pad uitgestippeld. Wat een consternatie, maar gelukkig was er niets ernstigs en liep hij weer vrolijk mee tot het einde, waar we op een terrasje een lekkere Griekse versnapering (mezes) en een drankje aangeboden kregen. Eind goed – al goed / Afstand 10,5 km.
Dag 2
Nadat we opgehaald waren gingen we met 7 deelnemers op pad richting Portaria, door de bergen naar het vertrekpunt Makrinitsa. Eerst een koffie genuttigd in het gezellige straatje bij een erg leuk koffiewinkeltje en daarna begonnen aan een redelijk lastige afdaling over de zgn. Kalderimi's. De benen/knieën kregen het zwaar te verduren. De keien zijn hobbelig en er liggen van die mooie opstaande stukken tussen waar je flink over kunt struikelen. Ikzelf moest vaak 2 kleinere stappen nemen, omdat ik de afstand ertussen te riskant vond, dus eigenlijk heb ik véél meer gelopen dan de mannen????.We genoten van een prachtig uitzicht op de stad Volos, ondertussen werd er nog verteld over de levendige handel in vroeger tijden, vanuit Egypte over zee naar de stad. Op elk dorpspleintje kun je in het naseizoen genieten van oude platanen, fonteinen, heel veel (lege) tafeltjes met stoelen en kerkjes. Bij een kerkplein met klokkentoren en hoge cipressen hielden we een korte pauze. We zagen nog mooie kweeperen liggen, die je beter niet zomaar kunt eten. Door het dennenbos terug naar de weg, waar we nog langs een verwoeste speeltuin kwamen en de rivierbedding vol met grote stenen lag, alles als gevolg van de storm Daniël. Bij café River (hoe toepasselijk) de kelen gesmeerd en het stof weggespoeld. Al met al weer een leuke wandeling. / Afstand: 6 km
Dag 3
Busje kwam mooi op tijd en we reden naar het Taksiarches-plein in Tsagarada. Even een koffietje op een leuk pleintje en door naar de zondagsdienst in de kerk Agios Dimitrios in Xourichti. Er werd prachtig gezongen en de muziek was in de verre omtrek te horen (het bandje stond op het hoogste volume schat ik zo in). De interieurs van de kerken zijn zeer uitbundig, veel goud, kristal, iconen en schilderingen.Deze dag maakten we een flinke wandeling door een prachtige bosrijke omgeving, met een aardig stijgingspercentage, maar het was de moeite van de inspanning waard. Op 765 meter hoogte bij Itamos hielden we een korte lunchpauze met de meegenomen versnaperingen. Uitrustend op een grote steen of boomstam voel je de natuur op je inwerken. Daarna weer flink doorstappen, stijgen, dalen, elkaar helpen bij steile stukken en wachten tot iedereen weer bij elkaar is. En ineens kwamen er cross-motoren over het pad, broem broem wat een herrie en geweld in zo’n rustige omgeving. Gelukkig waren ze snel weer voorbij en konden we weer verder genieten.
En toen in de achterhoede viel iemand met de camera om de nek languit op het pad. Wilde zeker een klein bloempje fotograferen? En die dame die een stokje in de broek had was ook hilarisch ????.
In Milies dronken we nog wat ter afsluiting en wachtten op het busje voor de terugreis naar Kala Nera. Wij vonden deze wandeling het best bij ons passen, gevarieerd terrein en afwisselend stijgen en dalen, mooie omgeving ook. En je moest een aardige conditie hebben gezien de afstand en het stijgingspercentage. / Afstand: 12,5 km
Mevrouw en meneer Lemans, Pilion
keyboard_arrow_leftkeyboard_arrow_right
Deel met vrienden of reisgenoten
Deel met vrienden of reisgenoten
