Kennismaken met het prachtige Pilion

Het wandelarrangement is een verrassend mooie manier om kennis te maken met de groene heuvels en prachtige bergdorpjes van Pilion.

Heel voldaan

Om 7.40 uur werden we opgehaald bij ons hotel in Kala Nera. In het taxibusje zaten onze medewandelaars, daar gingen we een groepje van vier 70 plussers. Onderweg stapte onze gids Nikos in, via een prachtige rit door de groene heuvels en veel haarspeldbochten kwamen we in Drakeia. Via goed bewegwijzerde wandelpaden begon onze wandeltocht, je loopt eigenlijk over oude muilezelpaden (kalderimi’s), deze zijn aangelegd tijdens het Ottomaanse rijk en zijn nog steeds in tact. De gidsen hebben een snoeischaar bij zich om de paden vrij te houden, de paden zelf zijn nog in prima staat. Na een uur kwamen we in Agios Lavrentios, een klein bergdorpje waar we koffie met heerlijke kaneelkoekjes hebben gedronken.

Na een half uur ging de tocht verder, soms een poosje licht stijgend, dan weer dalend. Onderweg was er een rustpauze bij een klein kapelletje: Agios Ioannis (Johannes de Doper) midden in het bos. Het water uit de beek naast de kapel is heel zuiver en heerlijk koel om te drinken. De tocht door de bossen ging verder, na in totaal ongeveer drie uur te hebben gewandeld kwamen we aan in Agios Vlassios, moe maar heel voldaan. We hadden de keus om na een korte pauze nog drie kwartier verder te wandelen naar Ana Lechonia, maar voor de eerste dag was het genoeg. Na nog een gezellige stop op een terras werden we opgehaald en weer teruggebracht naar ons hotel.

Gezellig met elkaar

Vandaag startte onze tocht in het bergdorpje Makrinitza, ook wel het balkon van Pilion genoemd. Je hebt daar werkelijk een prachtig uitzicht over de heuvels van Pilion en de Pagasitische Golf. Na een heerlijk kopje koffie en een wandeling door het dorp begon onze tocht naar boven. Naar de hoogst gelegen top in de buurt van het dorpje Makrinitza. Het was pittig klimmen, maar het pad en het uitzicht waren wonderschoon. Boven op de heuvel was er een stop voor water en eten uit de rugtas. Gids Nikos (een ervaren bergbeklimmer) heeft veel kennis over de flora en fauna van het gebied, heel leuk om hierover te horen. Na een korte pauze begon de afdaling, die was af en toe behoorlijk steil omlaag. Onze tenen werden daar niet blij van.

Toch is het wandelen vooral genieten van de uitzichten, de bloemen, de soms ruige, jungleachtige wandelpaden. Aan het eind van de tocht werden we door de gids uitgenodigd voor een tsipoura (een traditionele Griekse drank) met hapjes. Dit was erg lekker en erg gezellig met elkaar.

De oudste boom van Pilion

Vandaag voert de wandeltocht ons naar de ander kant van het schiereiland, naar Tsagkarada. Daar staat de oudste boom van Pillion, een oude plataan van 1000 jaar oud met takken zo dik als boomstammen. Voor de wandeling start gaan we aan de koffie, Hollanders houden van koffie weet gids Nikos. We stijgen van 510 meter naar 765 meter. De paden zijn ruig, maar het uitzicht is fantastisch. We lopen een deel van de Pillion trail, een lange afstandspad van 168 kilometer. De route start in de noordelijke heuvels van Pillion en eindigt bij Cape Trikeri.

Tijdens de wandeling hebben we uitzicht op de Pagasitische Golf en de Egeïsche Zee. In de verte zien we de Sporaden, een eilandengroep in de Egeïsche zee. Onderweg is er nog een rustpauze om wat te eten en te drinken. Uiteindelijk komen we aan in Millies waar we het mooie oude kerkje bezoeken en nagenieten van de wandeling op een terras.