Een nieuwe kant van Kreta

Allereerst was het weer fijn om Vangelis weer te zien en we konden ons verheugen op 4 mooie wandelingen onder zijn deskundige leiding.

De eerste wandeling bracht ons naar Omalos, daar vandaan daalden we via een mooie oud pad, we liepen langs een kloof om in Agia Irini uit te komen. Een fijne wandeling voor de eerste dag om er in te komen.

De tweede dag waren we op weg naar Zourva, toen de gids na overleg besloot om deze wandeling uit te stellen en naar het schiereiland Akrotiri te gaan, omdat het regende in de bergen. Fijn dat deze flexibiliteit er was. De wandeling op Akrotiri begint bij een klooster, die we bezocht hebben om daarna in de berengrot – een bijzondere plek – uit te komen. We vervolgden onze weg om een verlaten klooster te komen met uitzicht op de zee.  Een mooi pad bracht ons uiteindelijk leidden naar het strand waar Zorba de Griek is opgenomen, daar genoten we van een lunch.

De wandeling van Zourva, die we de derde wandeldag deden, is mijn favoriet. Het pad gaat geleidelijk omhoog door bossen. Er is daar een vredige sfeer en onderweg kwamen we een oude altaar tegen. Ik begrijp dat men vroeger dit gebied als een heilig plaats beschouwde. Al moeten we ook bedenken dat de partizanen die tegen de nazi’s vochten zich hier ook schuil hielden. We besloten de wandeling in een leuk restaurant met lokale producten.

De laatste wandeling bracht ons weer in Omalos, vanwaar naar de berghut liepen. Daar is het uitzicht op de beroemde Samaria-kloof en word je omringd door de toppen van de Lefka Ori.

Daarmee was er een eind gekomen aan deze mooie wandelingen, waar we genoten hebben van de prachtige natuur en de mooie uitzichten, die ons een kant van Kreta hebben laten zien die velen niet van dit eiland kennen.