Chora en de archontika

De hoofdstad van Andros, Chóra, werd gebouwd op een smal schiereiland dat aan de ene kant wordt ingesloten door de baai van Parapórti en aan de andere kant door de baai van Nimbório.

Aan de punt, waar het land deels in zee verdwijnt, zijn de overblijfselen te zien van het Káto Kástro, een kasteel dat door de Venetianen werd gebouwd om de stad te beschermen. De rots waarop dit kasteel zich bevindt, is met het vasteland verbonden door middel van een stenen boogbrug die de naam Kamára draagt.

Tegenover het Káto Kástro, aan de andere kant van de brug, ligt het Riva-plein. Hier staat het standbeeld van een onbekende zeeman. Het beeld, dat een zeeman toont die al zwaaiend afscheid neemt als hij op weg gaat richting zijn boot, staat symbool voor alle zeemannen die jarenlang hun familie moesten missen of hun leven op zee hebben verloren. Het is een ode aan hen voor wie de zee een tweede huis was. Deze zeemannen hebben veel betekend voor Andros, aangezien de zee een lange tijd het voornaamste inkomen was voor de inwoners van het eiland.

In het jaar 1774 was Andros onder Ottomaanse heerschappij, maar het eiland kende een zekere vorm van zelfstandigheid. Dankzij enkele privileges mochten de inwoners van Andros eigen schepen hebben, waarmee zij een vloot vormden. Er werd gestart met de import en export van diverse goederen naar het gehele mediterrane gebied. Dit was het begin van een periode van rijkdom voor het eiland. De vloten met kleine boten werden al gauw vloten met grote boten en de ontwikkeling ging almaar door. De schepen konden verdere reizen maken, wat betekende dat de zeemannen en scheepseigenaren meer geld verdienden. Zij stuurden geld op naar hun familie en wanneer zij weer aan land waren, bouwden zij grote herenhuizen, de archontiká. Ook schonken zij geld voor de bouw van publieke gebouwen.

Toen de stoomboot zijn intrede deed, veranderde het leven van de inwoners van Andros. De periode van grote rijkdom kwam ten einde. De archontiká herinneren vandaag de dag echter nog aan deze glorieuze jaren en het is een van de eerste dingen die opvalt bij binnenkomst in Chóra. Imposante, vaak witgeschilderde herenhuizen met twee of drie verdiepingen en een tuin sieren het straatbeeld. In sommige van deze gebouwen zijn nu bibliotheken en andere publieke voorzieningen gehuisvest. Neem bij een bezoek aan Chóra dan ook zeker even de tijd om rond te dwalen door de nauwe, met marmer geplaveide straatjes van het dorp om deze mooie archontiká te ontdekken.