Flora en fauna

Andros is het meest noordelijk gelegen eiland van de Cycladen en het een na grootste van deze eilandengroep. De naam Andros komt van de naam van de eerste koning tijdens de Minotische periode. Daarvoor was het eiland bekend onder de naam Hydroúsa, dit vanwege het groot aantal bronnen op het eiland. Hýdro betekent water in het Grieks.

De eerste bewoners leefden reeds op het eiland in de Griekse Oudheid. Dit waren de Karianen, de Finikianen, de Kretenzers, de Pelasanen en de Ioniërs en leefden er al sinds 1000 jaar voor Christus. Andros was deel van het Byzantijnse rijk en werd later bezet door de Venetianen. Nog later, gedurende de Ottomaanse periode, was Andros bezet door de Turken. Mede door deze overheersingen is het karakter van het eiland bepaald.

Flora van Andros

Andros is qua fauna het meest rijke eiland van de Cycladen. Vanwege de vele bronnen, beken en ondergrondse rivieren is ook het dierenrijk hier ruim vertegenwoordigd. Door de aanwezigheid van de vele bronnen komen er verschillende bomen en struiken voor zoals de oleander, vijgenboom, sinaasappel-, mandarijnen- en citroenbomen, amandelbomen en aromatische kruiden zoals munt, oregano, thijm, rozemarijn en de bekende aloë vera. Op het eiland worden verschillende producten vervaardigd van deze plant. Met name oliën en crèmes met aloë vera als bestanddeel zijn lokaal verkrijgbaar.

Enkele soorten bomen die op Andros voorkomen en uniek zijn voor de Cycladen, zijn zwarte elzen en aan de kust schietwilgen en wilde abelen ook wel zilverpopulier genoemd.

Een karakteristiek gebied van Andros is de vallei van de Dipotamata-berg, dat een Europees beschermd gebied is en onderdeel is van het programma ‘Natura 2000’. Het is een zeldzaam, biologisch gebied met oude bouwwerken zoals oude bruggen, kalderimi’s (ezelspaden), 22 watermolens. Tevens is dit het leefgebied van een zeldzame vlinder. In dit landschap zijn tevens grotten, watervallen en de bron van Sariza gelegen.

Fauna van Andros

De gevarieerde fauna kent veel soorten van vogels. Het zogenaamde birdwatching is hier dan ook een veelgebezigde activiteit. Vogels als de havik, Bonelli’s arend, torenvalk, Eleonora’s valk, Aziatische steenpatrijs, huiszwaluw, wilde duif, bruinkeelortolaan, geelpootmeeuw, Audouin’s meeuw, kuifaalscholver, yelkouanpijlstormvogel en Kuhls pijlstormvogel worden regelmatig gespot. Belangrijk voor de kuifaalscholver is de Posidonia oceanica, een tot een meter hoge zeegrassoort die veel voorkomt langs de rotskusten van het eiland, op zandbodems op een diepte van 2-25 meter.

Alhoewel het eiland Tinos meer bekendheid heeft vanwege de speciale duiventillen die daar door de Venetianen zijn gebouwd, heeft ook Andros enkele fraaie exemplaren hiervan op het eiland staan. De wilde duiven vinden hier hun nestelplaats. Voor het overige is voornamelijk klein wild dat zich in het groene landschap schuil houdt. Het betreft de wezel, das, konijn en haas laten zich af en toe zien tussen het groen.