Lixouri, Kefalonia

Wat nog meer te zien in Lixouri?

Lixouri is behalve een gezellige stad, ook een stad waar het een en ander te zien is. Lixouri wordt voor het eerst zo genoemd in een protest aan het heersende Venetië in 1534. Daarvoor was de stad bekend onder de naam Pali, waarnaar het schiereiland ook vernoemd is. Voor de Venetianen het bewind in handen kregen, was Paliki een onderdeel van het rijk van de Korintiërs. Op weg naar hun andere kolonie Sicilië, legden ze vaak aan in Lixouri, of liever gezegd Pali zoals het toen nog heette. Op de heuvel boven Lixouri liggen de ruïnes van de oude stad Pali. Deze zijn bekend als Douri of als Paleokastro.

Philharmonische School van Pali en het Lakovatios museum

Behalve de gezelligheid, beschikt de huidige stad ook over een aantal bezienswaardigheden. Zo is er de reeds eerder genoemde Philharmonische School van Pali waar men soms een kijkje mag nemen tijdens het oefenen van de leerlingen. Een bezoek aan het Lakovatios museum is beslist een aanrader. Het bevindt zich in het westelijke deel van Lixouri en is gevestigd in een van de oude herenhuizen. Het bevat een unieke collectie. Zo zijn er 14 kamer die stuk voor stuk voorzien zijn van een geschilderd plafond, typerend voor de aristocratische huizen uit die tijd, meer dan 30.000 boeken uit de 16e tot de 19e eeuw, kerkelijke verdragen, antiek meubilair, portretten, een nobele zegel uit 1854 en verschillende bisschoppelijke relikwieën.

Een tocht over het schiereiland

Het schiereiland Paliki heeft een oppervlakte van 125 km². Anders dan de rest van Kefalonia, is het landschap van Paliki vooral glooiend en heuvelachtig. Er is veel landbouw en de grond is zeer vruchtbaar. Het wordt ook wel de graanschuur van Kefalonia genoemd. Er zijn zo’n 22 dorpen waarvan de meeste slechts door 100 mensen bewoond zijn. Elk heeft een eigen karakter weten te bewaren. Paliki heeft mooie stranden, een prachtig glooiend binnenland waar u mooie wandelingen kunt maken, enkele kloosters en een schitterend wetland waar diverse vogelsoorten zich ophouden. Kortom, een bezoek aan dit schiereiland is de moeite meer dan waard.

Het noordelijke deel van Paliki

Het noordelijk deel van Paliki wordt Anogi genoemd naar de hoogte die dit deel bereikt en het zuidelijk deel noemt men Katogi, dat, u begrijpt het al, laagland betekent. Dit ondanks dat het verschil in hoogte tussen beide gebieden niet zo groot is. Paliki beschikt over enkele schitterende stranden. In het zuiden zijn vooral de stranden van Xi en Megas Lakkos die de aandacht trekken vanwege hun roodkleurige zand. Dit zand zou een geneeskrachtige werking hebben en het is dan ook niet ongebruikelijk om mensen te zien die zich hiermee insmeren.

De stranden

Een bijzonder natuurverschijnsel in het zuiden is Kounopetra. Gelegen op de rotsige punt van het schiereiland. Het is een enorme rots met een omvang van 20 meter die volgens de bewoners licht en ritmisch beweegt. Als men op de rots staat is het voelbaar. De westkust is rotsachtig en ruig. Tussen de voornamelijk woeste rotspartijen bevinden zich slechts enkele stranden zoals het Platia Ammos en Petani strand, die ook per auto bereikbaar zijn. Dit laatste strand is een prachtig zandstrand en het helderblauwe water schittert je tegemoet. Langs de noordkust zijn enkele schitterende stranden gelegen, waarvan enkele alleen met een bootje bereikbaar zijn. Die van Agia Kiriaki en Voutí liggen bij Zola en in de diepe baai van Atheras bevindt zich het Porto Atheras-strand. Het is een azuurblauwe baai met een prachtig strand met een langzaam aflopende zeebodem. Aan het einde van de baai staat de schilderachtige Agios Spyridon-kerk. Het dichtstbijzijnde strand van Lixouri is het Lepada-strand. Het is een prachtig zandstrand en er zijn ligbedden en parasols te huur. Aan het einde van het strand bevindt zich het Agia Parreskevi-klooster met een uit de rotsen gehouwen kapel.

Het Kipouria-klooster

Op een van die rotsachtige hoogtes aan de westkust van het schiereiland, ligt het Kipouria-klooster. Er zijn diverse kerken en kloosters op Lixouri, maar dit wordt beschouwd als hét klooster. Vraag aan een willekeurige Griek de weg naar ‘To monasterie’ en men zal u wijzen naar Het Kipouria-klooster. U zult er niet per ongeluk komen, want het ligt goed verscholen tussen de olijfbomen. De naam stamt overigens af van het Griekse woord Kipos wat tuin betekent. Waarschijnlijk door de omliggende gronden die door de monniken werden gebruikt voor landbouw om zichzelf van de eerste levensbehoeften te kunnen voorzien. Het klooster dateert uit de 17e eeuw en de kerk is gebouwd in het midden van de 18e eeuw. Bij de grote aardbeving in 1953 was het klooster behoorlijk beschadigd. Het werd pas weer opgebouwd in de jaren 90 van de vorige eeuw. Het klooster is opgedragen aan Timíou Stavrou, het Heilige Kruis. In het klooster is nog een stuk van een kruis te zien wat in 1862 door een Russische prins geschonken is aan het klooster. Tevens is er een icoon van de Heilige Maagd Maria en een fles met de olie van Agios Dimitrios uit de 7e eeuw. Schrikt u niet van de schedels van de eerste monniken die hier een eervolle plaats hebben gekregen. Het is vooral het uitzicht vanaf het terras voor het klooster wat deze plek zo bijzonder maakt. Vooral de zonsondergang is spectaculair hier.

De dorpen van Paliki

Over Paliki liggen verspreid 22 dorpen. In de dorpen heerst een gemoedelijke sfeer en in veel ervan is het traditionele dorpsplein het middelpunt van het dagelijkse leven. Uiteraard ontbreken pittoreske kerken hier niet in het straatbeeld. De dorpen tellen slechts enkele tientallen inwoners die voor geen goud willen verhuizen naar de ‘grote stad’. Schuif eens aan op het terras van het kafenion in het dorp en u zult versteld staan van de verhalen die zij te vertellen hebben. Uiteraard gaat dit vaak met handen en voeten, want anders dan Grieks spreken de meesten niet. Kouvalata is waarschijnlijk een van de oudste dorpen van Paliki. Het komt voor in geschriften die dateren uit 1275. In de directe omgeving van het dorp zijn enkele ruïnes van een oud klooster. Agios Dimitrios, Vlichata, Atheras, Kontogennada en Damoulianata zijn enkele welluidende namen voor karakteristieke dorpen in het binnenland.