Karavas

Tussen de glooiende heuvels en de diepe valleien van het noorden van Kythira schuilt Karavas, vol met traditie, lokale lekkernijen en verborgen natuurschatten. De inwoners zijn trots op hun dorp met uitgestrekte fruitboomgaarden en hier en daar een moestuin.

Vraag naar Karavas bij de lokale bevolking en men zal u trots vertellen over het bruisende water van de vijf bronnen dat door de beek stroomt, zelfs tijdens de zomer. Of misschien zeggen ze iets over vervlogen tijden, toen de gemeenschap van Karavas amandelen en peren produceerde en exporteerde naar Athene. Nog steeds zijn er in Karavas oude verhalenvertellers, die u meenemen in vertellingen over feeën, die zouden rondwaren bij de bronnen, of over die ene Turk in ballingschap, die van zijn paard viel en daardoor zijn naam gaf aan de beroemde Amir Ali-bronnen.

De plaats Karavas

Wanneer u door Karavas wandelt, waant u zich even in een andere wereld. Karavas is een gemeenschap met tradities en eigen volksliederen en -dansen, die altijd een grote rol spelen bij Kythiraanse festiviteiten. Het glooiende landschap wordt gesierd door rechthoekige huisjes met een puntig dak, gebouwd in de stijl van de Peloponnesos. Verken verlaten dorpjes, zoals Mavrogiorganika hoog op de helling, of de ruïnes van acht watermolens langs de stroom, waarvan de waterkracht de gemeenschap tot de jaren ’50 heeft voorzien van volkoren gerst en tarwemeel. U kunt uzelf opfrissen met het heldere bronwater uit de bronnen van Keramari of een picknick houden bij de beroemde bronnen van Portokalia, nadat u de lokale 'paksimadi' bij de bakker hebt gehaald.

De geroemde bakkerij van Karavas

Hoewel de bakkerij van Pavlos Koroneos pas twaalf jaar geopend is, heeft het nu al een bijna legendarische status. Buiten het licht van de schijnwerpers maken de bakkers een hoogstaand natuurproduct: de ‘ladopaksimado’, een soort krokante beschuit. Pavlos verklapt het geheim van deze beschuit: “Eenvoud en eerlijkheid. De beschuiten in Kýthira zijn anders.” De bakkerij gebruikt uitsluitend extra vierge olijfolie van het eiland zelf. “De tarwe en olijfolie maakt het product knapperig en geeft het een eigen, lokale smaak.” Bovendien is Pavlos’ zaak meer dan alleen een bakkerij. De plek verbindt drie generaties familiegeschiedenis met elkaar. Van zijn vroegere functie als olijfpers, tot de huidige bakkerij. Pavlos verliet op 25-jarige leeftijd zijn drukke leven in Athene om zijn droom na te jagen in het afgelegen paradijs van Kythira. De bakkerij is nu een gezond familiebedrijf.