Het paleis van Nestor

Een kleine 20 km ten noorden van Pylos liggen de indrukwekkende overblijfselen van het paleis van Nestor, de wijze koning van Pylos die zich op hoge leeftijd nog met 90 schepen naar Troje begaf. Als oudste en meest ervaren koning onder de Griekse vorsten werd hij gezien als een gewaardeerd raadsman wiens mening door velen gerespecteerd werd.

Het paleis van Nestor dateert uit de 13e eeuw v.Chr. en is, ondanks de brand die het in de 12 eeuw v.Chr. verwoestte, een van de best bewaard gebleven Myceense paleizen. Er werden hier rijke vondsten gedaan en in combinatie met de kleurrijke muurschilderingen geven ze een goed beeld van het uitzonderlijke niveau van de Myceense kunst en het kosmopolitische karakter van het dagelijkse leven in het paleis.

Al in 1888 werd er door de bekende Duitse archeoloog Heinrich Schliemann gestart met onderzoek naar het paleis van Nestor. Alhoewel hij vermoedde waar het paleis ongeveer gelegen moest hebben, wist hij het nog niet te traceren. Dat gebeurde pas in 1939  toen de Griekse archeoloog Konstaninos Kourouniotis en zijn Amerikaanse collega Carl Blegen erin slaagden de eerste overblijfselen bloot te leggen.

Alhoewel het grootste gedeelte van het paleis inmiddels is opgegraven, worden de onderzoeken in de omgeving van het paleis nog altijd voortgezet. In 2015 vonden archeologen hier een intacte graftombe met de overblijfselen van een krijger uit de bronstijd en in 2018 werden er nog meer graven ontdekt.

Het paleis
Het paleiscomplex bestond uit vier hoofdgebouwen en een aantal bijgebouwen. Een van deze hoofdgebouwen, het gedeelte dat tegenwoordig is voorzien van een beschermende overkapping, wordt beschouwd als het paleis van Nestor. Het bestond uit twee verdiepingen en had grote binnenplaatsen, een groot aantal privé-vertrekken, werkplaatsen en opslagruimtes. Opvallend is ook het voor die tijd zeer geavanceerde drainagesysteem.

Tot de belangrijkste vertrekken van het paleis behoren de troonzaal, de baden en de opslagruimtes waar onder andere wijn en olie in grote kruiken van aardewerk werden bewaard. Veel van de vertrekken van het paleis waren versierd met prachtige, kleurrijke muurschilderingen die onder andere jachttaferelen, processies en vrouwenfiguren afbeeldden.

Markant detail is dat een Nederlandse architect, Piet de Jong, nauw betrokken was bij de reconstructie van veel van deze muurschilderingen. Hij wordt er wel eens van beschuldigd dat hij bij zijn aquarellen soms iets te veel fantasie gebruikte, maar toch leverde zijn werk een belangrijk inzicht in het dagelijkse leven in het paleis.

Kleitabletten met lineair-B schrift
Naast de vele gebruiksvoorwerpen kwam tijdens de opgravingen van het paleis een bibliotheek met honderden kleitabletten met lineair-B schrift aan het licht. De ontcijfering van deze tabletten leverde veel informatie over het dagelijkse leven en de paleiseconomie en bevestigt nog eens de rol van het paleis als het financiële, administratieve, politieke en religieuze centrum van de Peloponnesos in die tijd.

Tholos
Tijdens het onderzoek en de opgravingen werd vlak bij het paleis eveneens een necropool, begraafplaats, in kaart gebracht. Hier werd in 1953 een tholos ontdekt, een Myceens graf dat dat bestaat uit een gang en een hoge grafkamer in de vorm van een bijenkorf. Het graf werd tussen 1550 en 1500 v.Chr. gebouwd en was waarschijnlijk tot aan het begin van de 13e eeuw v.Chr. in gebruik. Het gerestaureerde graf is open voor het publiek en ligt op enkele minuten lopen van het paleis. Vondsten uit het graf zijn te zien in het Archeologisch Museum in Chora en in het Nationaal Archeologisch Museum in Athene.

Bij de opgravingen is een klein informatiecentrum en een winkeltje waar enkele versnaperingen zijn te verkrijgen.