Boemeltreintje Milies

De spoorweg in Pílion is een belangrijk element geweest voor de ontwikkeling van het gebied. Het vele fruit dat hier geteeld werd, moest naar de haven van de hoofdstad Vólos om na inscheping naar alle streken van het land en zelfs het buitenland geëxporteerd te worden.

In 1894 besloot men om een spoorlijn aan te leggen zodat men de goederen snel naar de haven kon brengen. De constructie van de spoorweg begon in december 1894 en nog geen jaar later was het eerste traject Vólos – Áno Lechónia, met een lengte van dertien kilometer gerealiseerd. In 1900 begon men met de aanleg van de aansluitende rails naar het bergdorp Miliès dat zestien kilometer verderop lag. Door de noodzakelijke bouw van vele bruggen over de valleien was de aanleg technisch gezien een moeilijke onderneming. In 1903 was ook dit traject klaar. Jarenlang reed de trein via alle dorpen dagelijks op en neer en leverde een belangrijke bijdrage aan de economische bloei van het schiereiland. Helaas besloot men rond 1970 de lijn op te heffen en dreigde er een stukje cultuur verloren te gaan.

Sinds enkele jaren, dankzij de inzet van enthousiaste treinliefhebbers, is het treintje weer in gebruik genomen. Nu rijdt dit romantische vervoermiddel tijdens de zomermaanden, met een snelheid van vijfentwintig kilometer per uur, weer door de bergen van Pílion. Vertrek is vanaf het oude treinstation in Áno Lechónia. Over een traject van zestien kilometer boemelt het treintje omhoog door olijfboombossen, over berghellingen en prachtige oude bruggen, met als eindstation het bergdorp Miliès. De oorspronkelijke naam van het treintje is Moutzóuris, dat in het Grieks smeerpoets betekent. Rook- en roetwalmen zijn er gelukkig niet meer zoveel, zodat er door de open raampjes genoten kan worden van de schitterende vergezichten over de Pagasitische Golf. Tegen de middag komt het treintje aan in Miliès. Daar wordt het met vereende krachten met zijn neus de andere kant opgedraaid voor de terugrit.