Leonidio, Arkadia - Peloponnesos

Het is een genot om plaats te nemen op een van de kleurrijke stoeltjes op het terras van een kafeneion, onder de schaduw van talrijke bomen. De gemoederen van de dorpsbewoners kunnen er hoog oplopen tijdens het spelen van een potje kaart, maar worden altijd weer kameraadschappelijk gesust. Wees niet verbaasd als u aan deze discussies geen touw kunt vastknopen en u het idee heeft dat uw eventuele kennis van het Grieks u in de steek laat.   

Het Tsakonisch, het dialect dat in Leonidio wordt gesproken, is een afwijkende moderne variant van het Grieks. In tegenstelling tot alle andere bestaande variëteiten van het Grieks, stamt het Tsakonisch af van het Dorisch Grieks in plaats van de Attisch-Ionische tak. Leonidio wordt in dit dialect Argieliidi genoemd. Op een van de pleinen zult u ongetwijfeld een bord zien staan met daarop de uitnodiging om hier meer over te weten te komen. Onze taal is het Tsakonisch staat er, vraag het ons en wij zullen u erover vertellen.  

Plaka

Plaka is de kleine charmante haven van Leonidio, met vissersboten, een paar jachten en zeilboten die hier aanleggen op weg naar het noorden of zuiden. Leonidio zelf, dat ligt aan de voet van de berg Parnonas en uitkijkt op de Egeïsche Zee, staat bekend om de traditionele architectuur en rustige sfeer.    

Het strand dat Plaka heet begint bij de haven en is halvemaanvormig en ligt relatief beschut. Aan de binnenkant van de haven ligt een kleiner strand en aan de buitenkant het grote strand van Plaka met zand en kiezels dat deels georganiseerd is. Kleine tavernes en winkeltjes creëren het gevoel van een pittoresk eiland waar de vistavernes de verse vangst van die ochtend serveren.  

Op de weg richting Leonidio en op korte afstand van Plaka liggen de ruïnes van Vrasies, het hedendaagse Leonidio. Het was een van de belangrijkste archeologische steden van Zuid-Kynouria en lag destijds waar nu Plaka zich bevindt. Vandaag de dag zijn er overblijfselen van muren, torens en funderingen van gebouwen. Overblijfselen van de kades van de oude haven zijn ook bewaard gebleven. 

Lakkos

Ten noorden van de haven ligt Lakkos Beach, dat uitkijkt op het eiland Spetses en de open zee. Beide stranden hebben voorzieningen zoals cafés en snackbars en zijn bekroond met een blauwe vlag vanwege het feit dat ze tot de schoonste stranden van Griekenland behoren.  

Een paar kilometer verder naar het zuiden rijdend langs de kust naar Poulithra ligt een lang kiezelstrand en een prachtige zee. De hele kust die van hier tot Leonidio reikt is zonder meer imposant te noemen met de aanblik van het Parnonas gebergte dat uitloopt in zee. De gladde kiezelstranden en de mooist denkbare tinten blauw van de zee bieden liefhebbers van snorkelen een prachtige plek om het onderwaterleven te bewonderen. Maar met gewoon lekker ronddobberen en het majestueuze landschap bewonderen is natuurlijk ook niets mis.  

Aubergines

Leonidio staat bekend om zijn unieke aubergines die worden gekweekt op boerderijen die op de vlakte tussen de stad en de zee gelegen zijn. Wellicht heeft u ze wel eens gezien: het zijn de lichtpaarse aubergines met witte strepen die tsakones worden genoemd. Elk jaar rond 15 augustus vindt er een auberginefestival plaats waar mensen uit heel Griekenland, maar ook uit andere landen, op af komen. Onderdeel van het festival is een wedstrijd tussen koks voor het beste auberginegerecht. De EU heeft Leonidio zelfs aangewezen als de Tsakonika Aubergine Hoofdstad van Europa omdat het de lekkerste en zoetste aubergines heeft. Verder wordt er een vroege mandarijn genaamd satsouma geteeld, evenals clementines en navelsinaasappels. De plaats staat ook bekend om zijn tomaten, die tot de beste van Griekenland worden gerekend. 

Elona

Nu we toch in Leonidio zijn, de weg hier vandaan naar het dorp Kosmas is een van de spectaculairste in Griekenland. U passeert op deze weg het klooster van de Heilige Maagd Elona, dat is gebouwd in een enorme grot tegen de rotswand, die oprijst vanuit de kloof van de rivier de Dafnon. De oorsprong van het klooster gaat terug tot de 14e eeuw, toen herders een vreemd licht zagen dat uitstraalde van een praktisch ontoegankelijk deel van de rotswand. Toen de lokale bevolking naar boven klom, ontdekten ze een kaars die een icoon van de Maagd Maria en het Kind Jezus verlichtte. Op die plek werd een kleine kerk gebouwd, maar het toenmalige bouwsel werd verbrand en geplunderd na de mislukte revolutie van 1770. De huidige kerk werd gebouwd in 1809 en is nu een klein klooster.